فصل چهارم – وضعیت پرسنل از لحاظ خدمت
مواد ۱۰۱ تا ۱۵۰
ماده ۱۰۱ – مامور وضعیت پرسنلی است که برای مدتی کمتر از یک سال در یکی از مشاغل سازمانی غیر از شغل سازمانی خود و یا در شغلی کهدر سازمان محلی برای آن پیشبینی نشده است گمارده شده و یا به ستاد کل، وزارت و سایر نیروها برای مدت مزبور اعزام گردند.
تبصره ۱ – مأمور شدن و انتقال پرسنل ستاد کل و وزارت به نیروها و سازمانهای سپاه با تصویب ستاد کل سپاه انجام خواهد شد.
تبصره ۲ – نیروها و سازمانها مکلفند پرسنل مازاد بر نیاز خود را به ستاد کل سپاه معرفی نمایند تا با انتقال یا مأمور نمودن آنان به ستاد کل، وزارت وسایر نیروها و سازمانها امکان بهرهبرداری هر چه بیشتر از پرسنل و تأمین نیازهای سازمانی فراهم گردد.
ماده ۱۰۲ – مأمور به خدمت – وضعیت پرسنلی است که به سایر وزارتخانهها و یا نهادها یا سازمانهای دولتی یا وابسته به دولت مأمور میگردند.
تبصره – مأمور به خدمت شدن پرسنل منوط به تصویب مقامات مذکور در ماده ۸۷ این قانون و درج مراتب در فرمان همگانی میباشد.
ماده ۱۰۳ – مرخصی – وضع پرسنلی است که برابر مقررات مربوطه، در حال استفاده از مرخصیهای زیر میباشند:
الف – مرخصی استحقاقی – پرسنل کادر ثابت، وظیفه و پیمانی حق استفاده از یک ماه مرخصی سالانه با استفاده از حقوق و مزایای مربوطه را دارامیباشند مدت مرخصی در مناطق بد آب و هوا ۴۵ روز خواهد بود، پرسنل در دورههای آموزشی و تحصیلی میتوانند طبق مقررات مندرج دراساسنامه آموزشگاههای مربوط از مرخصی آموزشی و تحصیلی استفاده نمایند.
ب – مرخصی استعلاجی – پرسنلی که به علت بیمار قادر به خدمت نمیباشند با تجویز پزشک مسئول، علاوه بر مرخصی استحقاقی حداکثر تاچهار ماه در سال میتوانند از این مرخصی استفاده نمایند. با پرسنل زن از نظر مرخصی دوران بارداری برابر با مشمولین قانون استخدام کشوری رفتارخواهد شد.
ج – مرخصی اضطراری – پرسنلی که از استحقاق مرخصی سالانه را نداشته، لیکن بنا بر ضرورت نیاز به مرخصی دارند، میتوانند از مرخصیهایاستحقاقی سال بعد حداکثر تا ۱۵ روز استفاده نمایند.
د – مرخصی بدون حقوق – پرسنل در شرایط خاص و ضروری میتوانند حداکثر جمعاً سه سال در طول خدمت از مرخصی بدون حقوق استفادهنمایند این مدت از لحاظ ترفیعات و بازنشستگی جزء سنوات خدمتی محسوب نمیگردد.
ه – مرخصی تشویقی – به مقتضای ابراز لیاقت و شایستگی ممکن است حداکثر تا ۳۰ روز در طول سال به پرسنل مرخصی تشویقی داده شود.
و – مرخصی مأموریت – پرسنلی که به منظور انجام مأموریتهای محوله از طرف سپاه حداقل به مدت ۳ ماه به خارج از محل خدمت و سکونتخود اعزام شوند، میتوانند علاوه بر مرخصی استحقاقی به ازای هر ماه حداکثر از ۵ روز مرخصی مأموریت استفاده نمایند.
تبصره ۱ – ترتیب استفاده از مرخصیهای مذکور در بندهای این ماده، تعیین مناطق بد آب و هوا موضوع بند “الف” این ماده و حدود اختیاراتفرماندهان و مسئولین در دادن مرخصیها به موجب آییننامهای است که توسط ستاد کل سپاه تهیه و به تصویب فرماندهی کل میرسد.
تبصره ۲ – در شرایط جنگی و بحرانی و بسیج همگانی و در مواقعی که ضرورت ایجاب مینماید اعطاء مرخصی و مدت آن بر طبق آییننامهایاست که توسط ستاد کل سپاه تهیه و به تصویب فرماندهی کل میرسد.
ماده ۱۰۴ – غایب – غایب وضع پرسنلی است که بدون رعایت مقررات در محل خدمت حاضر نشوند.
ماده ۱۰۵ – فراری – فراری وضع پرسنلی است که مدت غیبت آنان در زمان صلح از ۱۵ روز و در زمان جنگ از ۵ روز تجاوز نماید. حقوق و مزایایاین قبیل پرسنل از تاریخ غیبت قطع میگردد و پرسنل فراری پس از معرفی یا دستگیری بلافاصله شروع به خدمت نموده و به اتهام فرار آنان برابرمقررات کیفری مربوطه رسیدگی میشود. وضعیت خدمتی پرسنل سپاه به استثناء پرسنل وظیفه که مرتکب فرار از خدمت شدهاند به شرح زیر خواهدبود:
الف – در صورت صدور رأی برائت یا قرار منع پیگرد، ایام غیبت و فرار به انتساب تبدیل خواهد شد.
ب – در صورت محکومیت به مجازاتی که مستلزم اخراج از خدمت نباشد، ایام غیبت و فرار جزء خدمت محسوب نمیگردد.
ج – در صورت محکومیت به مجازاتی که مستلزم اخراج از خدمت باشد از تاریخ قطعیت رأی اخراج خواهند شد.
تبصره – هر گاه مدت فرار پرسنل بالغ بر ۶ ماه گردد از زمان آغاز غیبت اخراج شده محسوب میگردند و پس از آن برابر مقررات کیفری محاکمه شدهو فقط در صورت صدور رأی برائت یا قرار موقوفی تعقیب یا منع پیگرد حکم اخراج نیز کانلمیکن خواهد شد و در صورتی که محاکمه غیابی انجامگردد پرسنل میتوانند پس از حضور به حکم صادره اعتراض نموده و در صورت صدور رأی برائت یا قرار موقوفی تعقیب یا منع پیگرد در رسیدگیمجدد، حکم اخراج آنان نیز کانلمیکن میگردد.
ماده ۱۰۶ – بازداشت – وضع پرسنلی است که به موجب قرارهای صادره از مراجع ذیصلاح قضایی تا صدور حکم قطعی در توقیف بسربرده و یابرابر مقررات انضباطی در بازداشتگاه یا محل خدمتی تحت نظر باشند.
ماده ۱۰۷ – منتظر خدمت – وضع پرسنلی است که برابر مقررات مربوطه به علت ارتکاب تخلفات انضباطی، با حفظ پست سازمانی به طور موقتاز کار برکنار شده باشند.
تبصره – مدت انتظار خدمت پرسنل جزء ایام خدمت برای ترفیع منظور نشده و تنها از نظر بازنشستگی محسوب میگردد.
ماده ۱۰۸ – بدون کار – وضع پرسنلی است که به یکی از علل زیر بدون حفظ پست سازمانی موقتاً از کار برکنار میگردند:
الف – برابر احکام صادره از دادگاههای صالح زندانی شوند.
ب – به علت عدم پرداخت محکوم به یا بدهی منجر به صدور اجرائیه، زندانی بشوند.
ج – به علت ارتکاب تخلفات انضباطی یا قرارهای صادره از مراجع ذیصلاح قضایی موقتاً بدون کار شوند.
د – در صورتی که محکوم به اقامت اجباری یا ممنوع از اقامت در محل معین بشوند.
تبصره ۱ – چنانچه در محل اقامت پرسنل مشمول بند “د” یکی از مراکز سپاه وجود داشته باشد سپاه در صورت نیاز میتواند آنان را به جای بدونکاری در آن محل حاضر به خدمت نماید.
تبصره ۲ – مدت بدون کاری پرسنل جزء ایام خدمت برای ترفیع منظور نشده و تنها از نظر بازنشستگی محسوب میگردد.
تبصره ۳ – محکومیتها به میزانی که مشمول عفو، آزادی مشروط، تعلیق اجرای مجازات، تأخیر اجرای حکم یا حبس یا خدمت قرار میگیرند باعثبدون کاری نخواهد بود.
ماده ۱۰۹ – منتسب – وضعیت پرسنلی است که در یکی از حالتهای زیر از رده خدمتی خود منفک گردیده و حسب مورد در اختیار پرسنلی نیرو یاسازمان مربوطه یا ستاد کل سپاه یا ستاد کل یا وزارت قرار میگیرند، مدت انتساب جزء مدت خدمت برای ترفیع منظور میگردد.
الف – پرسنلی که به واسطه حذف یا انحلال محل سازمانی به طور موقت بدون شغل شوند تا سه ماه. نیرو یا سازمان مربوطه موظف است ظرفاین مدت وضعیت شغلی این قبیل پرسنل را روشن نماید.
ب – پرسنلی که به دست دشمنان خارجی اسیر گردیده یا توسط ضد انقلابیون یا اشرار یا سارقین و یا قاچاقچیان به گروگان گرفته شده باشند برایتمام مدت اسارت یا در گروگان بودن و حداکثر تا ۶ ماه پس از آزادی، نیرو یا سازمان مربوطه موظف است ظرف مدت مذکور وضعیت این قبیل پرسنلرا روشن نماید.
ج – پرسنل مفقودالاثر که در نبرد با دشمنان خارجی یا رویارویی با ضد انقلابیون یا اشرار یا سارقین مسلح و یا قاچاقچیان ناپدید شده و وضع آناننامعلوم است تا تعیین وضعیت و پرسنلی که بنا به عللی غیر از موارد فوق ناپدید میشوند حداکثر به مدت ۶ ماه.
د – پرسنلی که به لحاظ بیماری بیش از ۴ ماه بستری میگردند حداکثر تا یک سال و جانبازان موضوع بند “ج” ماده ۱۲۱ این قانون حداکثر تا ۲سال.
تبصره ۱ – پرسنل مأمور و مأمور به خدمت بیش از ۶ ماه و همچنین پرسنلی که در طول خدمت به دورههای آموزشی بیش از ۶ ماه اعزام میگردنددر حکم منتسب خواهند بود.
تبصره ۲ – احتساب مدت انتساب پرسنل موضوع بند “ج” این ماده برای ترفیع منوط به تعیین تکلیف آنان خواهد بود.
فصل پنجم – تکالیف انضباطی پرسنل، تشویقات، تنبیهات و چگونگی رسیدگی به شکایات
ماده ۱۱۰ – پرسنل سپاه از نظر امور انضباطی تابع آییننامهای میباشند که تکالیف انضباطی پرسنل، نوع و میزان تشویقات و تنبیهات انضباطی وحدود اختیارات فرماندهان و مسؤولان در زمینه اعمال آنها را در حدود مقرر در این قانون تعیین مینماید. آییننامه انضباطی فوق توسط ستاد کل سپاه تهیه و پس از تصویب فرماندهی کل به مورد اجراء گذارده میشود.
ماده ۱۱۱ – پرسنل به مقتضای ابراز لیاقت و شایستگی به شرح زیر تشویق میگردند:
الف – تشویق شفاهی
ب – تشویق کتبی
ج – تشویق در دستور قسمتی
د – تشویق در دستور نیرو یا سازمان
ه – تشویق در فرمان همگانی سپاه
و – مرخصی تشویقی
ز – پاداش و جوائز
ح – اعطای نشان
ط – رفع تنبیهات
ی – ارشدیت
ک – اعطای بورسیه آموزش تحصیلی
تبصره – دادن ارشدیت به پرسنلی که از خود رشادت، شجاعت، فداکاری، تلاش، ابتکار و خلاقیت فوقالعاده ارزنده نشان میدهند تابع شرایطعمومی ترفیعات نبوده و با پیشنهاد فرماندهان یا مسؤولان مربوطه و تصویب مقامات مصرحه در ماده ۸۷ این قانون خواهد بود.
ماده ۱۱۲ – تنبیهاتی که به علت تخلف پرسنل اعمال میشود به شرح زیر است:
الف – توبیخ شفاهی
ب – توبیخ کتبی
ج – توبیخ در دستور قسمتی
د – توبیخ در دستور نیرو و سازمان
ه – توبیخ در فرمان همگانی سپاه
و – اضافه خدمت حداکثر به مدت یک ماه برای پرسنل وظیفه
ز – خدمت شبانه روزی در قسمت حداکثر به مدت ۳۰ روز
ح – بازداشت غیر قابل تمدید در بازداشتگاه حداکثر تا ۳۰ روز
ط – کسر حقوق به میزان یک پنجم و حداکثر به مدت ۴ ماه
ی – انتظار خدمت حداکثر تا شش ماه
ک – بدون کاری حداکثر تا ۳ ماه
ل – محرومیت از ترفیع به مدت محدود و حداکثر تا ۲ سال در زمان صلح و ۴ سال در زمان جنگ
م – تنزیل درجه یا رتبه برای مدت محدود یا دائم
ن – معافیت از خدمت
س – بازخریدی
ع – اخراج از خدمت
تبصره ۱ – در صورتی که تنزیل درجه یا رتبه برای مدت محدود اعمال شده، پس از انقضای مدت مزبور پرسنل مورد تنبیه با درجه یا رتبه قبل ازتنبیه با همان سابقه به خدمت ادامه داده و ترفیعات بعدی آنان بر اساس درجه یا رتبه مزبور خواهد بود ولی در صورتی که تنزیل درجه یا رتبه به طوردائم اعمال شود پرسنل مورد تنبیه پس از طی حداقل مدت توقف در درجه یا رتبه تنبیهی با احتساب مدت خدمت در درجه یا رتبه قبل از تنزیل، بهدرجه یا رتبه بالاتر نائل شده و ترفیعات بعدی آنان طبق مقررات این قانون خواهد بود.
تبصره ۲ – تنبیهات محرومیت از ترفیع و تنزیل درجه یا رتبه پرسنل منوط به تصویب مقامات مندرج در ماده ۸۷ این قانون میباشد.
ماده ۱۱۳ – سپاه پرسنلی را که فاقد صلاحیتهای پاسداری مندرج در ماده ۱۶ این قانون شوند، بر طبق آییننامهای که توسط ستاد کل سپاه باهمآهنگی نمایندگی ولی فقیه در سپاه تهیه و به تصویب فرماندهی کل میرسد، اخراج یا معاف از خدمت یا بازخرید مینماید.
ماده ۱۱۴ – رسیدگی به تخلفات پرسنلی که فرمانده نیرو یا رئیس سازمان مربوطه برای آنها پیشنهاد معافیت از خدمت یا اخراج از خدمت میدهد وهمچنین رسیدگی به شکایات پرسنل از ردههای بالاتر در امور خدمتی در هیأتهای بدوی مرکب از اعضای زیر به عمل میآید:
الف – فرمانده یا جانشین نیرو یا سازمان مربوطه به عنوان رئیس هیأت.
ب – مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه یا جانشین وی در نیرو یا سازمان مربوطه.
ج – معاون نیروی انسانی نیرو یا سازمان به عنوان دبیر هیأت.
د – مسئول بازرسی یا جانشین وی در نیرو یا سازمان مربوطه.
ه – مسئول حفاظت اطلاعات یا جانشین وی در نیرو یا سازمان مربوطه.
و – مدیریت قضایی یا جانشین وی در نیرو یا سازمان مربوطه.
ز – نماینده سازمان قضایی نیروهای مسلح.
تبصره ۱ – چنانچه پرسنل متخلف یا شاکی جمعی وزارت، ستاد کل سپاه یا ستاد کل باشند، مقامات همطراز وزارت، ستاد کل سپاه یا ستاد کلهیأت را تشکیل خواهند داد و پیشنهاد تنبیهات فوقالذکر نیز به وسیله وزیر یا رؤسای ستاد کل و ستاد کل سپاه به هیأت ارائه خواهد شد.
تبصره ۲ – جلسات هیأت با حضور دو سوم اعضاء رسمیت یافته و تصمیمات آنان با اکثریت آراء حاضرین معتبر بوده و آراء آنان در خصوصمعافیت از خدمت و اخراج از خدمت پرسنل نظامی تا درجه ستوانسومی و کارمندان تا رتبه ۱۵ قطعی و لازمالاجرا است.
تبصره ۳ – هیأتهای رسیدگی میتوانند از اشخاصی که ضروری تشخیص میدهند به منظور اظهار نظر دعوت نمایند، لیکن حق رأی منحصر بهاعضاء هیأت است.
تبصره ۴ – دعوت از شخص متخلف جهت استماع دفاعیات وی در جلسات رسیدگی الزامی است لکن در صورتی که دو بار بدون عذر موجه درجلسات هیأت حضور نیابد این حق از وی سلب میگردد.
تبصره ۵ – حداقل یک هفته قبل از تشکیل جلسه رسیدگی، موضوع تخلف و دلایل مربوطه، به تمامی اعضاء هیأت و همچنین شخص متخلفکتباً اعلام میگردد.
تبصره ۶ – دبیر هیأت موظف است نتیجه رسیدگی را حداکثر ظرف ۱۰ روز به مراجع ذیربط و متخلف اعلام و همچنین مهلت و نحوه اعتراض ویبه رأی هیأت را در مواردی که اعتراض پذیرفته است به وی ابلاغ نماید.
تبصره ۷ – پرسنل معترض به تصمیمات هیأت مذکور میبایست ظرف مدت یک ماه از تاریخ ابلاغ اعتراض کتبی خود را به دبیرخانه هیأت عالیامور انضباطی سپاه تحویل و یا با پست سفارشی ارسال نمایند.
ماده ۱۱۵ – رسیدگی به تخلفات پرسنل نظامی از درجه ستواندومی و کارمندان از رتبه ۱۶ و به بالا که فرمانده نیرو، رؤسای سازمانها، ستاد کل،ستاد کل سپاه و وزیر برای آنها پیشنهاد معافیت از خدمت یا اخراج میدهند و همچنین رسیدگی به شکایات پرسنل از فرماندهان و رؤسای ستاد نیروهاو جانشینان آنان و معاونتهای ستاد کل سپاه و نیز تخلفات آنها و بررسی آراء مورد اعتراض واقع شده هیأتهای بدوی، در هیأت عالی انضباطی در ستادکل سپاه مرکب از اعضای زیر به عمل میآید:
الف – فرمانده کل سپاه یا جانشین وی به عنوان رئیس هیأت.
ب – نماینده ولی فقیه در سپاه یا جانشین وی.
ج – معاون نیروی انسانی ستاد کل سپاه به عنوان دبیر هیأت.
د – معاون بازرسی ستاد کل سپاه.
ه – مسئول حفاظت اطلاعات سپاه.
و – مدیریت قضایی ستاد کل سپاه.
ز – رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح.
تبصره – وزیر و رئیس ستاد کل، یا معاونان آنان، رؤسای سازمانهای عقیدتی سیاسی و حفاظت و اطلاعات مربوط حسب مورد در هیأت عالی امورانضباطی با حق رأی شرکت مینمایند.
ماده ۱۱۶ – اعمال تنبیهات مذکور در این فصل به وسیله فرماندهی کل منوط به رعایت مقررات این فصل نمیباشد.
ماده ۱۱۷ – پرسنل وظیفه در دوران احتیاط و ذخیره که در احضار و فراخوانیها و شرکت در دورههای آموزشی و بازآموزی مطروحه در این قانونخودداری مینماید مشمول مقررات مذکور در ماده ۱۰ قانون خدمت وظیفه عمومی میباشد و در طول خدمت بر حسب نوع همکاری تابع مقرراتانضباطی نیروی بکارگیرنده میباشد.
تبصره – افراد بسیجی در طول آموزشها و خدمت مذکور در این قانون تابع مقررات انضباطی سپاه میباشند.
ماده ۱۱۸ – بر اساس اصل ۱۷۲ قانون اساسی جرائم مربوط به وظایف خاص نظامی و انتظامی پرسنل سپاه در محاکم نظامی رسیدگی میگردد ولیجرائم عمومی آنها در محاکم عمومی رسیدگی میشود.
تبصره – به منظور تسریع در رسیدگی به جرائم نظامی و تخلفات مشمول مقررات کیفری در زمان جنگ، قوه قضائیه مکلف است نسبت به تشکیلدادگاههای نظامی در مناطق عملیاتی مورد نیاز بنا به تشخیص فرماندهی کل اقدام نماید.
فصل ششم – پایان خدمت
ماده ۱۱۹ – خدمت پرسنل سپاه به یکی از صور زیر پایان مییابد:
الف – شهادت
ب – جانباز شدن
ج – معلولیت
د – بازنشستگی
ه – بازخریدی
و – انتقال
ز – فوت
ح – استعفاء
ط – معافیت از خدمت
ی – اخراج
تبصره – خاتمه عضویت بسیجیان عادی و فعال تابع دستورالعملی است که توسط ستاد کل سپاه تهیه و به تصویب فرماندهی کل خواهد رسید.
ماده ۱۲۰ – پرسنل در موارد زیر شهید و یا در حکم شهید محسوب میشوند.
الف – کشته شدن یا فوت در میدان نبرد به سبب مأموریت.
ب – کشته شدن یا فوت در هر گونه مأموریت رزمی یا جنگی یا ویژه در طول رفت و برگشت
به سبب مأموریت.
ج – کشته شدن یا فوت در اسارت دشمن یا گروگان ضد انقلاب یا اشرار یا سارقین و یا قاچاقچیان.
د – کشته شدن در هر گونه حملات زمینی، هوایی، دریایی دشمن.
ه – کشته شدن یا فوت در رفت و برگشت از منطقه عملیاتی تا محل مرخصی.
و – کشته شدن توسط اشرار، سارقین مسلح و قاچاقچیان به سبب مأموریت.
ز – کشته شدن توسط ضد انقلاب و یا به سبب عملیات خرابکاری عوامل دشمن.
ح – کشته شدن در هر گونه آموزشهای رزمی و عملیات مانوری.
ط – کشته شدن حین آزمایش و تحقیقات و تولید در زمینه اسلحه و مهمات و وسایل جنگی و
خنثیسازی یا پاکسازی مواد منفجره و محترقه وشیمیایی به سبب مأموریت.
ی – کشته شدن به سبب خدمت از طریق سوء قصد اعم از این که در طول ایام خدمت و یا غیر خدمت باشد.
ک – فوت بر اثر جراحات، صدمات و بیماریهای حاصله از موارد مندرج در بندهای بالا، مشروط بر این که جراحات یا صدمات مذکور علت فوتباشد.
تبصره – منظور از مأموریتهای مندرج در این ماده کلیه وظایفی است که تحت همین عنوان به پرسنل اعم از انفرادی و یا دستهجمعی از طرف ردهمربوطه واگذار میشود.
ماده ۱۲۱ – پرسنلی که یک یا چند عضو خود را و یا بخشی از آنرا برای همیشه از دست دهند یا بیش از یک سال به منظور درمان بستری گردند، یابه علت فقدان سلامتی، تمام یا بخشی از توان خود را از دست بدهند و تا یک سال کارآیی خود را به دست نیاورند، چنانچه به سبب یکی از مواردمذکور در ماده ۱۲۰ این قانون چنین وضعیتی برای آنان به وجود آمده باشد جانباز و در سایر موارد معلول نامیده شده و از نظر وضعیت خدمتی مشمول یکی از بندهای زیر خواهند شد:
الف – پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارآیی از دست رفته ایشان جزئی بوده و امکان ادامه خدمت بدون مشقت برایآنان وجود داشته باشد به خدمت ادامه خواهند داد.
ب – پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضای آنان و یا میزان کارآیی از دست رفته ایشان در حدی باشد که ادامه خدمت برای آنان توأم بامشقت باشد، لکن شخصاً مایل به ادامه خدمت باشند به خدمت ادامه میدهند و در صورت عدم تمایل تا یک سال منتسب و پس از آن بازنشستهمیشوند.
ج – پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارآیی از دست رفته ایشان در حدی باشد که امکان ادامه خدمت را از آنان سلبنماید و پرسنلی که بیش از دو سال بستری باشند و نتوانند ادامه خدمت دهند بازنشسته میشوند.
تبصره ۱ – تشخیص تطبیق وضعیت پرسنل با مفاد این ماده و بندهای آن از نظر پزشکی بر عهده کمیسیون عالی پزشکی سپاه خواهد بود.
تبصره ۲ – پرسنلی که بر اساس این ماده بازنشسته میگردند چنانچه حداکثر تا پنج سال پس از بازنشستگی سلامت خود را به نحوی بازیابند که بهتشخیص کمیسیون عالی پزشکی امکان ارجاع شغل به آنان وجود داشته باشد در صورتی که واجد صلاحیت اعاده به خدمت باشند با تمایل شخصی وبا تصویب مقامات مذکور در ماده ۸۷ این قانون با درجه یا رتبه قبل از بازنشستگی به خدمت اعاده میگردند.
ماده ۱۲۲ – جانبازان به تناسب آسیب وارده به ازای هر درصد جانبازی بالاتر از ده درصد از یک ماه ارشدیت و حداکثر تا یک درجه، برخوردارمیگردند.
تبصره – تعیین درصد جانبازی بر عهده کمیسیون عالی پزشکی سپاه و بر طبق آییننامهای خواهد بود که با توجه به آییننامه مشابه در بنیاد جانبازانتوسط ستاد کل سپاه تهیه و به تصویب فرماندهی کل خواهد رسید.
ماده ۱۲۳ – پرسنل کادر ثابت سپاه با داشتن سی سال خدمت یا شصت سال سن بازنشسته میشوند.
تبصره ۱ – پرسنلی که ۲۵ سال خدمت در سپاه داشته باشند میتوانند شخصاً تقاضای بازنشستگی نمایند. قبول یا رد تقاضای آنان موکول به نظرنیرو یا سازمان مربوطه میباشد و صرف تقاضای بازنشستگی رافع مسئولیتهای محوله آنان نمیگردد.
تبصره ۲ – در صورتی که پرسنل در طول اجرای تنبیه تنزیل درجه یا رتبه، بازنشسته شوند با درجه یا رتبه تنبیهی بازنشسته خواهند شد.
تبصره ۳ – تصویب بازنشستگی با رعایت مقررات این قانون به عهده مقامات مندرج در
ماده ۸۷ این قانون خواهد بود.
ماده ۱۲۴ – در مواقع ضرورت و در صورت تمایل پرسنل، بازنشستگی پرسنل کادر ثابت نظامی تا درجه سرتیپدومی و کلیه کارمندان حداکثر تا سهسال بنا به پیشنهاد فرمانده نیرو یا سازمان و تصویب هیأت مذکور در ماده ۱۱۵ این قانون و پرسنل کادر ثابت نظامی با درجه سرتیپی و بالاتر حسبمورد با پیشنهاد رئیس ستاد کل، فرمانده کل سپاه، وزیر و تصویب فرماندهی کل به تعویق خواهد افتاد.
تبصره – هیأت مذکور در ماده ۱۱۵ این قانون میتواند فقط یک بار دیگر حداکثر سه سال با تعویق بازنشستگی پرسنل یاد شده موافقت نماید.
ماده ۱۲۵ – پرسنلی که در مشاغل سخت و زیانآور خدمت میکنند با داشتن حداقل ۲۰ سال خدمت به تناسب خدمت طبق آییننامهای که بهوسیله ستاد کل سپاه و با هماهنگی وزارت تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید بازنشسته میشوند.
تبصره – پرسنل زن با داشتن حداقل ۲۰ سال خدمت میتوانند بازنشسته شوند. ماده ۱۲۶ – سپاه میتواند در موارد ضرورت و در صورت نیاز پرسنل بازنشسته کادر ثابت نظامی تا درجه سرتیپدومی و کلیه کارمندان را کهصلاحیت اعاده به خدمت داشته باشند با تمایل شخصی و با تصویب هیأت مذکور در ماده ۱۱۵ این قانون به مدت حداکثر سه سال و از درجه سرتیپیو بالاتر حسب مورد با پیشنهاد رئیس ستاد کل، فرماندهی کل سپاه، وزیر و تصویب فرماندهی کل با درجه قبل از بازنشستگی به خدمت اعاده نماید.
تبصره ۱ – هیأت فوق میتواند مدت یاد شده را برای یک بار دیگر به مدت حداکثر سه سال تمدید نماید.
تبصره ۲ – تقاضای بازنشستگی مجدد قبل از انقضای مدت فوق ممنوع است، لیکن سپاه میتواند قبل از انقضای مدت مزبور آنان را مجدداًبازنشسته نماید.
ماده ۱۲۷ – سپاه میتواند از پرسنل بازنشسته مشمول این قانون و سایر بازنشستگان دولت با حفظ وضعیت حقوق بازنشستگی به صورت خریدخدمت استفاده نماید.
تبصره – آییننامه اجرایی این ماده توسط وزارت با هماهنگی ستاد کل سپاه و سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب فرماندهیکل میرسد.
ماده ۱۲۸ – پرسنل بازنشسته حق استفاده از لباس مخصوص نظامی را نداشته، مگر در موارد خاص که استفاده از لباس نظامی توسط فرماندهی کلسپاه مشخص میگردد.
ماده ۱۲۹ – پرسنل سپاه پس از انجام خدمت به میزان حداقل دو برابر مدت آخرین دوره آموزشی بعد از اتمام آن دوره، در صورتی که حداقل پنجسال بیش از مجموع سنواتی که به هزینه سپاه تحصیل کردهاند سابقه خدمت داشته باشند، میتوانند تقاضای بازخرید شدن نمایند. تصویب این تقاضا بانظر نیرو و یا سازمان ذیربط، منوط به تصویب مقامات مندرج در ماده ۸۷ این قانون خواهد بود.
ماده ۱۳۰ – سپاه میتواند در صورت نیاز پرسنل بازخرید شدهای را که صلاحیت اعاده به خدمت داشته باشند و از مدت برکناری آنان بیش از پنجسال نگذشته باشد به تقاضای شخصی حسب مورد با تصویب مقامات مندرج در ماده ۸۷ این قانون فقط برای یک بار با درجه یا رتبه و سابقه خدمتقبلی به خدمت اعاده نماید. این قبیل پرسنل باید وجوهی را که بابت بازخرید سوابق خدمت دریافت داشتهاند مسترد دارند.
ماده ۱۳۱ – در صورت درخواست بالاترین مقام یکی از وزارتخانهها، مؤسسات دولتی یا وابسته به دولت یا نهادهای انقلاب اسلامی پرسنل باتمایل شخصی و با تصویب مقامات مذکور در ماده ۸۷ این قانون منتقل میگردند.
تبصره ۱ – در زمان جنگ و شرایط بحرانی و مواقعی که احتمال بروز جنگ وجود دارد، انتقال پرسنل با تصویب فرماندهی کل امکانپذیر است ودر شرایط مزبور در صورت تصویب فرماندهی کل، وزارتخانهها یا سازمانهای مربوطه موظفند پرسنل منتقل شده را به سپاه مأمور نمایند که در اینصورت فرد با آخرین درجه یا رتبهای که انتقال پیدا کرده است خدمت خواهد نمود.
تبصره ۲ – پرسنلی که از سپاه منتقل شدهاند و متقاضی اعاده به خدمت در سپاه هستند در صورت داشتن کارآیی و صلاحیت لازم با تصویبمقامات مندرج در ماده ۸۷ این قانون به خدمت اعاده میگردند. نحوه احتساب سنوات خدمتی و ترفیعاتی این قبیل افراد مطابق آییننامهای است که بهتصویب فرماندهی کل میرسد.
ماده ۱۳۲ – پرسنلی که به یکی از بیماریهایی که قانون شرایط ویژهای برای مستخدمین مبتلا به آنها پیشبینی نموده است از قبیل سل و سرطان مبتلاشوند از تسهیلات آن قوانین برخوردار خواهند شد.
ماده ۱۳۳ – موارد فوت در حین انجام وظیفه یا به سبب آن غیر از موارد مذکور در ماده ۱۲۰ این قانون به شرح زیر است.
الف – فوت در محل خدمت و همچنین در حال رفت و برگشت یا خارج از محل خدمت در ارتباط با مأموریت.
ب – فوت در طول مأموریت از لحظه ابلاغ تا خاتمه مأموریت در ارتباط با مأموریت.
ج – چنانچه پرسنل د ساعات خدمت یا به سبب امور خدمتی یا در طول مأموریت بیمار شده
و یا در اثر حوادث و سوانح مصدوم و مجروحگردیده و بعداً فوت شوند.
د – فوت در اثر بیماریهای ناشی از موقعیت یا شرایط خاص خدمتی.
ه – فوت در رفت و برگشت از مرخصی.
تبصره – فوت در غیر از موارد مذکور در این ماده و ماده ۱۲۰ این قانون، فوت عادی
محسوب میگردد.
ماده ۱۳۴ – برای تشخیص شهید، جانباز، فوت در حین انجام وظیفه یا به سبب آن، فوت عادی و همچنین تشخیص موارد مختلف معلولیت حسبمورد در ستاد کل سپاه، وزارت نیروها و سازمانهای مربوطه کمیسیونهایی مرکب از اعضاء زیر تشکیل میگردد:
الف – نماینده ولی فقیه یا نماینده وی.
ب – معاون نیروی انسانی یا جانشین وی.
ج – مسئول حفاظت اطلاعات یا جانشین وی.
د – نماینده فرمانده یگان یا سازمان مربوطه.
ه – مسئول بازرسی یا جانشین وی.
و – مدیریت قضایی یا جانشین وی.
ز – مدیریت امور ایثارگران یا جانشین وی.
ح – یک نفر پزشک (مسئول بهداری مربوطه با جانشین وی).
ماده ۱۳۵ – چنانچه نظریه کمیسیون مندرج در ماده ۱۳۴ این قانون ظرف مدت یک ماه از تاریخ ابلاغ مورد اعتراض جانباز یا معلول یا یکی از وراثشهداء یا متوفی قرار گیرد صدور رأی نهایی بر عهده کمیسیون تجدید نظر که از مقامات زیر تشکیل میگردد، میباشد:
الف – معاون نیروی انسانی ستاد کل سپاه یا جانشین وی.
ب – نماینده ولی فقیه در سپاه یا نماینده وی.
ج – مسئول حفاظت اطلاعات سپاه یا جانشین وی.
د – مسئول بهداری ستاد کل سپاه یا جانشین وی.
ه – مدیریت قضایی ستاد کل سپاه یا جانشین وی.
و – رئیس سازمان بازنشستگی سپاه یا جانشین وی.
ز – معاون نیروی انسانی نیرو یا سازمان مربوطه یا جانشین وی.
ح – مدیریت امور ایثارگران ستاد کل سپاه.
تبصره – در مواردی که پرونده مربوطه به پرسنل جمعی ستاد کل یا وزارت باشد حسب مورد نماینده مربوطه در کمیسیون با حق رأی حاضرمیشود.
ماده ۱۳۶ – استعفاء پرسنل در صورت تقاضای شخصی و طی دو برابر مدت تحصیل و حداقل مدت خدمت که در قرارداد استخدامی تعیینمیگردد و از ۵ سال کمتر نمیباشد با تصویب مقامات مذکور در ماده ۸۷ این قانون انجام میپذیرد.
تبصره ۱ – در موارد استثنایی و عسر و حرج پرسنل قبل از مدت یاد شده در این ماده استعفای پرسنل با تقاضای شخصی آنان با پیشنهاد فرماندهنیرو و یا سازمان مربوطه و تصویب هیأت موضوع ماده ۱۱۵ این قانون صورت میگیرد و در صورت تصویب استعفاء افراد مستعفی به شرح زیر موظفندهزینههای آموزشی را پرداخت نمایند:
الف – محصلین دورههای آموزشی بدو خدمت در سپاه، ستاد کل و وزارت و سازمانهای وابسته به آنها و یا به هزینه آنها به میزان کل هزینههایمدت تحصیل.
ب – پرسنلی که علاوه بر سنوات آموزشی مدتی خدمت نمودهاند به میزان یک دوم مدت مزبور از پرداخت هزینه سنوات آموزشی معاف میباشند.
تبصره ۲ – در محاسبه مبلغی که برای تحصیل پرسنل صرف شده است کمک هزینه تحصیلی حقوق و مزایای پرداختی به آنان در مدت تحصیل،هزینههای جاری تحصیلی در مراکز آموزشی، وجوهی که بابت شهریه به مؤسسههای آموزشی پرداخت شده است، فوقالعاده مأموریت آموزشی درداخل یا خارج از کشور و هزینه نوشتافزار و تهیه مدارک تحصیلی خوراک و پوشاک منظور میگردد.
ماده ۱۳۷ – تصویب استعفاء در زمان جنگ و شرایط بحرانی و مواقعی که احتمال وقوع جنگ وجود دارد در اختیار فرماندهی کل میباشد.
ماده ۱۳۸ – پرسنل مستعفی در صورت نیاز سپاه با تقاضای شخصی و داشتن صلاحیت اعاده به خدمت و در صورتی که مدت انفصال آنان بیش از۵ سال نباشد با تصویب مقامات مذکور در ماده ۸۷ این قانون بر اساس درجه یا رتبه و سابقه خدمت قبل از استعفاء و وضعیت فعلی آنها در چارچوباین قانون فقط برای یک بار به خدمت اعاده میشوند. این قبیل پرسنل باید وجوهی را که در زمان استعفاء دریافت داشتهاند مسترد نمایند و متقابلاًوجوهی را که پرداخت نمودهاند به آنان بازگردانده میشود.
ماده ۱۳۹ – پرسنلی که پس از طی ۲ برابر حداقل مدت توقف در درجه یا رتبه صلاحیتنیل به درجه یا رتبه بالاتر را نداشته باشند و همچنینپرسنلی که فاقد توانایی لازمبرای انجام وظایف متناسب با درجه یا رتبه و تخصص مربوطه باشند و نیز پرسنلی کهادامه خدمت آنها به مصلحت سپاهنبوده و در اخراج نیز نباشند حسب مورد به تشخیصهیأتهای موضوع مواد ۱۱۴ و ۱۱۵ این قانون از خدمت معاف میگردند و چنانچه حداقل ۲۰
سالسابقه خدمت داشته باشند بازنشسته میشوند و در غیر این صورت بر اساس مقررات این قانون بازخرید میگردند.
ماده ۱۴۰ – سپاه میتواند در موارد حذف و یا تعدیل سازمان، پرسنل مربوط را مشروط بر این که در سازمانهای دیگر سپاه شغل مناسبی برای آنانوجود نداشته باشد با داشتنحداقل ۱۵ سال سابقه خدمت بازنشسته یا در صورت تمایل بازخرید و کمتر از ۱۵ سال رابازخرید نماید. به مدت خدمتمشمولین این ماده فقط از نظر احتساب وجوه بازخریدی وحقوق بازنشستگی ۵ سال اضافه میگردد، لیکن در هر صورت سنوات مؤثر درحقوقبازنشستگی آنها از ۳۰ سال بیشتر نخواهد بود.
تبصره ۱ – دولت موظف است کسور مربوط به سنوات اضافه شده را در بودجه سالیانه سپاه منظور نماید.
تبصره ۲ – حذف یا تعدیل سازمان منوط به تصویب فرماندهی کل میباشد.
ماده ۱۴۱ – تصویب بازنشستگی و بازخریدی موضوع مواد ۱۳۹ و ۱۴۰ این قانون به عهده مقامات مذکور در ماده ۸۷ این قانون خواهد بود.
ماده ۱۴۲ – پرسنل در موارد زیر با حکم دادگاه صالح و یا رأی کمیسیون امور انضباطی موضوع ماده ۱۱۵ این قانون اخراج میگردند:
الف – از دست دادن صلاحیت پاسداری برای ادامه خدمت.
ب – ارتکاب تخلفات انضباطی که موجب اخراج از خدمت میشود.
ج – ارتکاب جرائمی که علاوه بر مجازات موجب اخراج فرد از سپاه میشود.
فصل هفتم – دریافتی ماهیانه پرسنل
ماده ۱۴۳ – وجوه دریافتی ماهانه پرسنل کادر ثابت و پیمانی عبارت است از مجموع حقوق و مزایای مستمر بعلاوه مزایای شغل منهای کسورات.
بخش اول – حقوق
ماده ۱۴۴ – حقوق ماهانه پرسنل از مجموع سه عامل زیر تشکیل میگردد:
الف – حداقل حقوق – مبلغ معینی است که به عنوان کمترین میزان حقوق دریافتی در سطح پرسنلی مشمول این قانون پرداخت میگردد و میزانآن برابر است با حاصل ضرب ضریب ریالی در عدد ثابت (۳۰۰).
ب – حقوق پایه – مبلغ ثابتی است که به طور یکسان در ازای هر پایه که پس از هر یک سال خدمت به پرسنل تعلق میگیرد به حقوق آنان افزودهمیگردد و میزان آن برابر است که حاصل ضرب ریالی در عدد ثابت (۱۲).
ج – حق کارآیی – مبلغی است برابر با حاصل ضرب ضریب ریالی در رتبه حقوقی به توان دو در واحد حق کارآیی که برابر با دو میباشد.
تبصره ۱ – رتبه حقوقی برابر است با عدد حقوقی درجه یا رتبه پرسنل به اضافه عدد حقوقی تحصیلات یا آموزش مذکور در این ماده.
تبصره ۲ – اعداد حقوقی درجات و رتبهها به شرح زیر تعیین میگردد:
الف – درجه سربازی یا رتبه ۱ برابر است با ۱
ب – درجه سربازدومی یا رتبه ۲ برابر است با ۲
ج – درجه سربازیکمی یا رتبه ۳ برابر است با ۳
د – درجه رزمیاری یا رتبه ۴ برابر است با ۴
ه – درجه رزمآورسومی یا رتبه ۵ برابر است با ۵
و – درجه رزمآوردومی یا رتبه ۶ برابر است با ۶
ز – درجه رزمآوریکمی یا رتبه ۷ برابر است با ۷
ح – درجه رزمداردومی یا رتبه ۸ برابر است با ۸
ط – درجه رزمداریکمی یا رتبه ۹ برابر است با ۹
ی – درجه درجه ستوانسومی یا رتبه ۱۰ برابر است با ۱۰
ک – درجه ستواندومی یا رتبه ۱۱ برابر است با ۱۱
ل – درجه ستوانیکمی یا رتبه ۱۲ برابر است با ۱۲
م – درجه سروانی یا رتبه ۱۳ برابر است با ۱۳
ن – درجه سرگردی یا رتبه ۱۴ برابر است با ۱۴
س – درجه سرهنگدومی یا رتبه ۱۵ برابر است با ۱۵
ع – درجه سرهنگی یا رتبه ۱۶ برابر است با ۱۶
ف – درجه سرتیپدومی یا رتبه ۱۷ برابر است با ۱۷
ص – درجه سرتیپی برابر است با ۱۹ و رتبه ۱۸ برابر است با ۱۸
ق – درجه سرلشکری برابر است با ۲۱ و رتبه ۱۹ برابر است با ۱۹
ر – درجه سپهبدی برابر است با ۲۳ و رتبه ۲۰ برابر است با ۲۰
ش – درجه ارتشبدی برابر است با ۲۵
تبصره ۳ – عدد حقوقی تحصیلات یا آموزش به شرح زیر است:
الف – عدد حقوقی تحصیلات پرسنل با تحصیلات دیپلم و پائینتر برابر است با صفر.
ب – عدد حقوقی تحصیلات پرسنل فارغالتحصیل دوره اول دانشکده علوم پایه نظامی یا دارندگان مدرک فوق دیپلم و معادل آن برابر است با یک.
ج – عدد حقوقی تحصیلات فارغالتحصیل دوره دوم دانشکده علوم پایه نظامی یا دارندگان مدرک لیسانس یا معادل آن برابر است با دو.
د – عدد حقوقی تحصیلات دارندگان مدرک تحصیلی فوق لیسانس و همچنین دکترای رشتههای درمانی به جز پزشکی عمومی برابر است با سه.
ه – عدد حقوقی تحصیلات دارندگان مدرک دکترای پزشکی عمومی و دکترای سایر رشتههای علوم برابر است با سه و نیم.
و – به عدد حقوقی تحصیلات دارندگان مدرک تحصیلی دکترا در کلیه رشتهها که دورههای تخصصی یا فوق تخصصی مورد نیاز و قابل قبول سپاه راطی نموده باشند حسب مورد ۲ و ۳ عدد اضافه میشود.
تبصره ۴ – در کلیه مواردی نظام پرداخت یا اعداد حقوقی مشمولین قانون استخدام کشوری تغییر یابد با توجه به ضوابط این ماده عوامل حقوقیمندرج در این ماده نیز به همان نسبت و به طور همزمان تغییر خواهند نمود. کلیه مقررات تغییر دهنده حقوق مشمولین قانون استخدام کشوری بایدحاوی تغییر عوامل مندرج در این ماده نیز باشند.
تبصره ۵ – با توجه به سختی و کیفیت خاص خدمت در سپاه و به منظور حفظ قدرت جذب نیروی انسانی سپاه، در صورت افزایش حداقل حقوقمشمولین قانون استخدام کشوری، به عدد ثابت حداقل حقوق مذکور در بند “الف” این ماده به میزان ۱۲۰% همان افزایش افزوده میشود.
تبصره ۶ – ضریب ریالی مذکور در این قانون همواره معادل ضریب ریالی حقوق مشمولین قانون استخدام کشوری میباشد.
ماده ۱۴۵ – چنانچه فارغالتحصیلان دوره اول و دوم دانشکده علوم پایه نظامی و پرسنل موضوع بندهای (الف) و (ب) ماده ۷۹ این قانون پس ازطی حداقل مدت توقف در درجات سرهنگی و سرتیپدومی حداکثر ۲۸ سال سابقه خدمت داشته و شایستگی و کارآیی لازم جهت نیل به درجه بالاتررا نیز داشته باشند ولی امکان اعطاء درجه به آنان وجود نداشته باشد در ازاء هر چهار سال یک واحد به رتبه حقوقی درجه آنان افزوده
میشود. در صورتی که باقیمانده خدمت پرسنل کمتر از مدت توقف در درجات نهایی و حداقل دوسال باشد عدد یک دوم به رتبه حقوقی درجه ایشان افزودهمیشود.
ماده ۱۴۶ – پرسنل مذکور در بند (ج) ماده ۷۹ این قانون پس از چهار سال توقف در درجه سرتیپدومی در صورت شایستگی و کارآیی لازم جهتنیل به درجه بالاتر، چنانچه امکان اعطاء درجه به آنان وجود نداشته باشد به ازاء هر چهار سال یک واحد به رتبه حقوقی درجه آنان اضافه میشود.
ماده ۱۴۷ – به محصلینی که قبل از نیل به درجه یا رتبه در بدو استخدام دورههای آموزشی را طی مینمایند ماهانه مبلغی به میزان یک دوم حقوقحاصله از عوامل مذکور در ماده ۱۴۴ این قانون بر اساس درجه یا رتبهای که بعد از آموزش به آن نائل میگردند و سنوات آموزشی قابل قبول آنان تعیین وپرداخت میگردد.
ماده ۱۴۸ – حقوق پرسنل وظیفه در دوران خدمت ضرورت برابر است با حاصل ضرب ضریب ریالی مذکور در تبصره ۶ ماده ۱۴۴ این قانون دراعداد حقوقی درجه مربوطه به شرح زیر:
الف – درجه سرباز ۱۵
ب – درجه سربازدوم ۱۷
ج – درجه سربازیکم ۲۰
د – درجه رزمیار ۲۵
ه – درجه رزمآورسوم ۴۰
و – درجه رزمآوردوم ۱۵۰
ز – درجه رزمآوریکم ۱۶۰
ح – درجه رزمداردوم ۱۷۰
ط – درجه رزمداریکم ۱۸۰
ی – درجه ستوانسوم ۲۰۰
ک – درجه ستواندوم ۲۵۰
ل – درجه ستوانیکم ۳۴۰
م – درجه ستوانیکم پزشک ۴۰۰
تبصره ۱ – پرسنل وظیفه بر اساس نیاز سازمان و یا نیرو و وجود محل سازمانی پس از طی دوره آموزش حسب مورد با رعایت مفاد دیگر این قانونبه درجات مصرحه جدول بالا به شرح زیر نائل میگردند:
الف – پرسنل وظیفه فاقد مدرک تحصیلی پایان دوره دبیرستان به یکی از درجات ردیفهای الف لغایت ه.
ب – دارندگان مدرک تحصیلی پایان دوره دبیرستان به درجات ردیفهای (و) یا(ز) یا (ح).
ج – دارندگان مدرک تحصیلی فوق دیپلم به درجات ردیفهای (ط) یا (ی).
د – دارندگان مدرک تحصیلی لیسانس به درجه ردیف (ک).
و – دارندگان مدرک تحصیلی فوق لیسانس و دکترای غیر پزشکی به درجه ردیف (ل) و پزشکان به درجه ردیف ( م).
تبصره ۲ – پرسنل وظیفه چنانچه صلاحیتهای لازم جهت نیل به درجات مصرحه بالا را فاقد باشند و یا به علت عدم نیاز به درجات مناسب پایینترتا درجه سربازی نائل خواهند شد.
تبصره ۳ – حقوق پرسنل وظیفه در طول دوره آموزش قبل از نیل به درجه با اعداد حقوقی زیر محاسبه میگردد:
الف – پرسنل وظیفه ردیفهای الف، ب، ج، د عدد حقوقی ۱۵
ب – پرسنل وظیفه ردیفهای ه، و، ز، ح، ط عدد حقوقی ۲۰
ج – پرسنل وظیفه ردیفهای ی، ک عدد حقوقی ۲۵
د – پرسنل وظیفه ردیفهای ل، م عدد حقوقی ۴۰
تبصره ۴ – میزان حقوق وظیفه پرسنل مذکور و متسمریبگیران آنان بر اساس آخرین مدرک تحصیلی در مقاطع فوق و مواد مربوط در فصل هشتماین قانون محاسبه میگردد.
بخش دوم – مزایای مستمر
ماده ۱۴۹ – مزایای مستمر پرسنل مبالغی است که به تناسب تعداد عائله تحت تکفل آنان به عنوان کمکهزینه مسکن و کمکهزینه عائلهمندی بهشرح زیر پرداخت میگردد:
الف – میزان کمکهزینه مسکن پرسنل شاغل که از خانههای سازمانی استفاده نمینمایند با توجه به تعداد عائله تحت تکفل آنان معادل حاصلضرب یک سیصدم حداقل حقوق مندرج در ماده ۱۴۴ این قانون، ضریب منطقهای و متراژ زیربنای مسکن متناسب با تعداد عائله به شرح زیر تعیین ومحاسبه میگردد:
۱ – مجرد ۵۰ متر مربع
۲ – یک نفر ۷۰ متر مربع
۳ – دو نفر ۹۰ متر مربع
۴ – سه نفر ۱۰۰ متر مربع
۵ – چهار نفر ۱۳۰ متر مربع
۶ – پنج نفر و بیشتر ۱۵۰ متر مربع
ب – کمکهزینه عائلهمندی بر اساس عائله تحت تکفل پرسنل شاغل، بازنشسته، جانباز و معلول مشمول این قانون به شرح زیر تعیین و پرداختمیگردد:
۱ – بابت هر فرزند یا سایر افراد تحت تکفل ماهانه حاصل ضرب عدد حقوقی (۲۰) در ضریب ریالی حداکثر تا ۳ نفر.
۲ – بابت همسر ماهانه حاصل ضرب عدد حقوقی (۵۰) در ضریب ریالی.
تبصره ۱ – از کسانی که از خانههای سازمانی استفاده مینمایند متناسب با هزینه مسکن متعارف در هر منطقه اجاره دریافت گردیده و به حسابخزانه واریز میشود و معادل وجوه دریافتی در بودجه سالانه سپاه منظور و برابر مقررات در زمینه نگهداری و توسعه خانههای سازمانی مصرف خواهدشد.
تبصره ۲ – ضریب منطقهای متناسب با شاخص گرانی مسکن در هر منطقه که حداقل آن برابر با یک میباشد توسط ستاد کل سپاه با همکاریوزارت تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
تبصره ۳ – کسانی که از خانههای سازمانی استفاده مینمایند از کمکهزینه عائلهمندی برخوردار نخواهند شد.
تبصره ۴ – بازنشستگان با رعیت تبصرههای فوق از ۵۰% کمکهزینه عائلهمندی برخوردار میگردند.
تبصره ۵ – مستمریبگیران شهدا از کمکهزینه عائلهمندی موضوع این ماده استفاده مینمایند و وجوه متعلقه بر اساس ضوابط بنیاد شهید انقلاباسلامی پرداخت میگردد.
تبصره ۶ – عائله تحت تکفل مشمولین این ماده بر اساس ضوابط مندرج در مواد ۱۸۲ و ۱۸۳ این قانون تعیین میگردد.
تبصره ۷ – کسانی که همسر آنان از وزارتخانهها و مؤسسات و شرکتهای دولتی و بانکها و شهرداریها و مؤسساتی که شمول قانون نسبت به آنهامستلزم ذکر نام است و نهادهای انقلاب اسلامی و سایر مؤسسات وابسته به دولت که به نحوی از بودجه عمومی یا کمک دولت استفاده میکنند،،حقوق، دستمزد، اجرت و یا حقوق بازنشستگی یا وظیفه یا مستمری دریافت مینمایند از وجوه موضوع بند ب این ماده برخوردار نخواهند شد.
بخش سوم – مزایای شغل
ماده ۱۵۰ – به پرسنلی که عهدهدار انجام مشاغلی هستند که به نحوی از یک یا چند عامل از عوامل زیر برخوردارند، ماهانه مبلغی به عنوان مزایایشغل پرداخت میگردد:
الف – پیچیدگی شغل
ب – سختی شغل
ج – پذیرش خطرات
د – حساسیت و سنگینی مسئولیت شغل
ه – ایجاد فرسودگی جسمانی به وسیله شغل
و – مهارت لازم در مشاغل تخصصی.
تبصره ۱ – برای هر یک از عوامل فوق مبلغی به عنوان حداکثر مزایای آن عامل مشخص میگردد و به مشاغلی که از یک یا چند عامل فوقبرخوردار باشند به تناسب برخورداری، درصدی از مبالغ تعیین شده تعلق گرفته و در مجموع به مزایای آن مشاغل در نظر گرفته میشود.
تبصره ۲ – مزایای مذکور در این ماده فقط به شغل تعلق گرفته و هیچگونه ربطی به درجه یا رتبه ندارد و پرسنلی حق استفاده از آنرا دارند که عملاًدر شغل واگذار شده انجام وظیفه نمایند.
تبصره ۳ – مزایای شغل جانبازان موضوع بند (ب) و تبصره (۲) ماده (۱۲۱) این قانون که به خدمت ادامه داده و یا به خدمت اعاده میگردندصرفنظر از مشاغلی که به آنان محول میگردد، حداقل معادل مزایای شغلی آنان در زمان جانباز شدن خواهد بود.
تبصره ۴ – به محصلینی که در زمینههای پروازی، دریانوردی، تکاوری، هوابرد و مأموریتهای ویژه آموزش میبینند طبق ضوابط مذکور در آییننامهاجرایی این ماده حسب مورد تا ۵۰% مزایای شغلی که در آن کارآموزی مینمایند به عنوان مزایای ویژه آموزشی در طول مدت آموزش عملی پرداختخواهد شد.
تبصره ۵ – آییننامه اجرایی این ماده مطابق آییننامه موضوع ماده ۱۳۹ قانون ارتش مصوب هیأت وزیران خواهد بود و اصلاحات مورد نیاز سپاهتوسط ستاد کل سپاه و با همآهنگی وزارت تهیه و به تصویب هیأت وزیران میرسد.