رای شماره ٩١١ ھیات عمومی دیوان عدالت اداری
١٣٩٨/۵/٢٧ ٩٨٠١٨٩٢شماره
بسمه تعالی
جناب آقای اکبرپور
رئیس ھیأت مدیره و مدیرعامل محترم روزنامه رسمی جمھوری اسلامی ایران
یک نسخـه از رأی ھیـأت عمـومی دیوان عـدالت اداری بـه شمـاره دادنـامـه ٩٨٠٩٩٧٠٩٠۵٨١٠٩١١ مورخ ٨/۵/١٣٩٨ جھت درج در روزنامه رسمی به پیوست ارسال می گردد.
مدیرکل ھیأت عمومی و ھیأتھای تخصصی دیوان عدالت اداری ـ مھدی دربین
تاریخ دادنامه: ٨/۵/١٣٩٨ شماره دادنامه: ٩١١ شماره پرونده: ٩٨/١٨٩٢ مرجع رسیدگی: ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری
اعلام کننده تعارض: آقای رضا خواستان
موضوع: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
گردش کار: شاکیان ھمگی از کارکنان سازمان تأمین اجتماعی ھستند که مشمول دریافت فوق العاده حق اشعه می باشند. لیکن سازمان تأمین اجتماعی با استناد به اینکه رتبه جزء حقوق و مزایای مستمر تلقی نمی شود از محاسبه آن در پرداخت فوق العاده حق اشعه خودداری نموده است. شاکیان با ادعای اینکه رتبه جزئی از حقوق کارکنان میباشد و باید در محاسبه حق اشعه لحاظ شود اقدام به طرح شکایت به دیوان عدالت اداری نموده اندکه شعب دیوان با استنباط مختلف از قوانین آراء متعارض صادر کرده اند. گردش کار پرونده ھا و مشروح آراء به قرار زیر است:
الف: شعبـه ۴ بـدوی دیـوان عـدالت اداری در رسیـدگـی بـه پـرونـده شمـاره ٩٢٠٩٩٨٠٩٠٠٠٢۵٨٨١ با موضوع دادخواست آقای وحید خرسندی به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی کشور ـ مدیریت درمان استان آذربایجان شرقی و به خواسته اعمال رتبه در فرمول محاسباتی اشعه به عنوان یکی از بندھای حقوقی و پرداخت مابه التفاوت آن از سال ١٣٨۶ به بعد به موجب دادنامه شماره ٩٣٠٩٩٧٠٩٠٠۴٠٠۵۵۵ ـ ٢١/۴/١٣٩٣ به شرح زیر رأی صادر کرده است:
با بررسی مندرجات اوراق پرونده و ضمایم دادخواست و مفاد لایحه دفاعیه و ملاحظه تبصره ۴ ماده ٣٣ آیین نامه استخدامی سازمان تأمین اجتماعی مصوب ٢٨/١٢/١٣٨۶ که منشا پرداخت فوق العاده کار با اشعه را به طور جامع بر مبنای حقوق و مزایای مستمر احصا نموده و رتبه را در عداد آنھا ذکر نکرده است و رتبه یکی از اقلام حقوقی غیر مستمر تلقی شده و به ھمین علت رتبه در محاسبه و پرداخت حق اشعه منظور نگردیده است و حسب محتویات پرونده و لایحه دفاعیه افزایش سالیانه نیز در فوق العاده کار با اشعه بر اساس رأی شماره ١۴۶۶ ـ ١۴۶٧ ـ ١۴۶٨ ـ ١٢/١٢/١٣٨۶ ھیات عمومی دیوان عدالت اداری و مصوبه فوقالذکر سازمان در حقوق شاکی از سال ١٣٨۶ اعمال گردیده است اقدامی که موجب تضییع حق شاکی باشد مشھود نیست علیھذا شکایت غیر وارد تشخیص و حکم به رد دادخواست صادر و اعلام می شود. رأی صادره به استناد ماده ۶۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری ظرف ٢٠ روز از تاریخ ابلاغ با رعایت مقررات قابل تجدیدنظر در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد. در اثر تجدیدنظرخواھی از رأی مذکور شعبه ٨ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره ٩۴٠٩٩٧٠٩۵۵٨٠١٩٢٣ ـ ۴/٩/١٣٩۴ با استدلال زیر رأی مذکور را نقض می کند: با عنایت به اطلاق بند ۴ ماده ٢٠ قانون حفاظت در برابر اشعه مبنی بر پرداخت تا ۵٠ درصد حقوق و مزایای به مشمولیت قانون مذکور و اینکه مزایای درخواستی مربوط به قبل از اجرائی شدن قانون مدیریت خدمات کشوری می باشد و خواسته شاکی اعمال مزایای قانونی مترتب به کار با اشعه موضوع قانون استنادی بوده است شکایت نامبرده وارد بوده است لذا با استناد ماده ٧١ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ١٣٩٢ ضمن نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته به شماره ۵۵۵ ـ ٢١/۴/١٣٩٣ حکم به ورود شکایت شاکی و اعمال مزایای بند ۴ ماده ٢٠ قانون صدرالذکر با محاسبه افزایش ضریب و رتبه صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.
ب: شعبـه ٣ بـدوی دیـوان عـدالت اداری در رسیـدگی بـه پـرونـده شمـاره ٩٣٠٩٩٨٠٩٠٠٠١٢٩٩۶ با موضوع دادخواست آقای بھروز محمدنژاد به طرفیت مدیریت درمان تأمین اجتماعی مازندران و به خواسته الزام خوانده به محاسبه امتیاز رتبه از پرداخت حق اشعه و پرداخت مابه التفاوت آن از سال ١٣٨۶ به موجب دادنامه شماره ٩٣٠٩٩٧٠٩٠٠٠٣٠١۶۵٣ ـ ١٧/٨/١٣٩٣ به شرح زیر رأی صادر کرده است: نظر به اینکه مطابق آیین نامه خاص سازمان تأمین اجتماعی به شرح تبصره ۴ ماده ٣٣ مزایای مربوط به رتبه جزء مزایای مستمر تعریف نشده است و از طرفی بر اساس مفاد بند ۴ ماده ٢٠ قانون حفاظت در برابر اشعه و رأی شماره ١١٢ ـ ٧/٢/١٣٨۵ ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری مزایای مستمر قابل لحاظ در تعیین میزان و فوق العاده کار با اشعه می باشد، بنابراین خواسته شاکی مبنی بر لحاظ امتیاز رتبه در فوق العاده کار با اشعه فاقد جواز قانونی است و در نتیجه رأی به رد آن صادر و اعلام می گردد. این رأی ظرف ٢٠ روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در شعب تجدید نظر دیوان عدالت اداری است. در اثر تجدیدنظرخواھی از رأی مذکور شعبه ٨ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره ٩۵٠٩٩٧٠٩۵۵٨٠١۶٩٩ ـ ١٠/۶/١٣٩۵ با استدلال زیر رأی مذکور را نقض می کند: تجدید نظرخوانده به تناسب شغل مورد تصدی از فوق العاده کار با اشعه موضوع بند ۴ ماده ٢٠ قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب ١٣۶٨) تا ۵٠ %حقوق و مزایا ) بھره مند گردیده ولی در پرداخت آن امتیاز رتبه را اعمال ننموده اند تقاضای محاسبه امتیاز فوق در پرداخت حق اشعه را نموده که منجر به صدور دادنامه بدوی مبنی بر رد شکایت گردیده است علیھذا نظر بر اینکه امتیاز رتبه مثل حق سنوات یکی از ملاکھای پرداخت حقوق و مزایا بوده و مقایسه آن با فوق العاده ھای غیر مستمر مثل اضافه کاری به استناد آیین نامه توجیه قانونی ندارد و لذا به استناد مواد ٧١ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ١٣٩٢ ضمن نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته به شماره ١۶۵٣ ـ ١٧/٨/١٣٩٣ حکم به ورود شکایت شاکی صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.
ج: شعبـه ١٠ بـدوی دیـوان عـدالت اداری در رسیـدگـی بـه پـرونـده شمـاره ٩٢٠٩٩٨٠٩٠٠٠٢۴٩۴١ با موضوع دادخواست آقای ھوشنگ جوادیان به طرفیت صندوق تأمین اجتماعی کشوری ـ مدیریت درمان تأمین اجتماعی استان آذربایجان شرقی و به خواسته اعمال رتبه در فرمول محاسباتی حق اشعه به عنوان یکی از بندھای حقوق و پرداخت مابه التفاوت آن از سال ١٣٨۶ به بعد به موجب دادنامه شماره ٩٢٠٩٩٧٠٩٠١٠٠٣٠٢۶ ـ ١٣/١٢/١٣٩٢ به شرح زیر رأی صادر کرده است: در خصوص شکایت شاکی مذکور نظر به اینکه طبق تصویب نامه شماره ١۴٩٩/٩٢/٢٠٠٠ ـ ٢۶/۵/١٣٩٢ ھیأت امنا سازمان تأمین اجتماعی ضرایب ریالی سال ١٣٨٨ از ۵٠٠ و ۵۵٠ به ۶٠٠ و سال ١٣٨٩ از ۵٠٠ و ۵٨٣ به ۶٣۶ و سال ١٣٩٠ از ۵۵٠ و ٣/۶۴١ به ٧٠٠ و سال ١٣٩١ از ۵/٧٣٧ به ٨٠۵ برای امتیازات مندرج در احکام کارگزینی کارکنان اصلاح گردیده است و با عنایت به اینکه تعلق حق اشعه به موجب قانون حفاظت در برابر اشعه تجویز گردیده و بعد از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری حق اشعه به شرح بند ٣ ماده ۶٨ از قانون اخیرالذکر تجویز و برقرار گردیده است و با این اوصاف آیین نامه استخدامی سازمان نافی حق قانونی کارکنان مشمول حق اشعه نخواھد شد و حتی ابطال آیین نامه در سال ١٣٨۶ دلیل اعمال آن از تاریخ صدور رأی ھیأت عمومی دیوان نخواھد بود چرا که قبل از ابطال آیین نامه نیز شعب دیوان حکم بر ورود صادر می نمودند و توجھاً به اینکه به مستنبط از ماده ۶۵ قانون مدیریت خدمات کشوری رتبه از اقدام مستمر بوده و ضرورت دارد ً به مواد که رتبه در حق اشعه نیز منظور گردد علیھذا با این اوصاف شکایت شاکی را وارد تشخیص و مستندا ١٠ و ۵٨ و ۶۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ١٣٩٢ حکم بر الزام مشتکی عنھما به اعمال ضرایب ریالی افزایش سالیانه به شرح مصوبه فوق الذکر در حق اشعه از سال ١٣٨۶ تا پایان ١٣٨٧ به موجب قانون حفاظت در برابر اشعه و بعد از ١/١/١٣٨٨ به شرح بند ٣ ماده ۶٨ قانون مدیریت خدمات کشوری و پرداخت مابه التفاوت آن و ھمچنین اعمال رتبه در فرمول محاسباتی حق اشعه به عنوان یکی از بندھای حقوق و پرداخت مابه التفاوت آن صادر و اعلام می دارد. رأی صادره ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر در شعب تجدیدنظر دیوان می باشد. رأی مذکور به موجب رأی شماره ٩٣٠٩٩٧٠٩۵۵٨٠١٠٣١ ـ ١۵/١١/١٣٩٣ شعبه ٨ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری تأیید شده است.
د: شعبـه ١٠ بـدوی دیـوان عـدالت اداری در رسیـدگـی بـه پـرونـده شمـاره ٩٢٠٩٩٨٠٩٠٠٠٢۴٩۴٩ با موضوع دادخواست آقای علی طریقت نیا به طرفیت صندوق تأمین اجتماعی کشوری ـ مدیریت درمان تأمین اجتماعی استان آذربایجان شرقی و به خواسته اعمال رتبه در فرمول محاسباتی حق اشعه به عنوان یکی از بندھای حقوق و پرداخت مابه التفاوت آن از سال ١٣٨۶ به بعد به موجب دادنامه شماره ٩٢٠٩٩٧٠٩٠١٠٠٣٠٢۴ ـ ١٣/١٢/١٣٩٢ به شرح زیر رأی صادر کرده است: در خصوص شکایت شاکی مذکور نظر به اینکه طبق تصویب نامه شماره ١۴٩٩/٩٢/٢٠٠٠ ـ ٢۶/۵/٩٢ ھیأت امنا سازمان تأمین اجتماعی ضرایب ریالی سال ١٣٨٨ از ۵٠٠ و ۵۵٠ به ۶٠٠ و سال ١٣٨٩ از ۵٠٠ و ۵٨٣ به ۶٣۶ و سال ١٣٩٠ از ۵۵٠ و ٣/۶۴١ به ٧٠٠ و سال ١٣٩١ از ۵/٧٣٧ به ٨٠۵ برای امتیازات مندرج در احکام کارگزینی کارکنان اصلاح گردیده است و با عنایت به اینکه تعلق حق اشعه به موجب قانون حفاظت در برابر اشعه تجویز گردیده و بعد از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری حق اشعه به شرح بند ٣ ماده ۶٨ از قانون اخیرالذکر تجویز و برقرار گردیده است و با این اوصاف آیین نامه استخدامی سازمان نافی حق قانونی کارکنان مشمول حق اشعه نخواھد شد و حتی ابطال آیین نامه در سال ١٣٨۶ دلیل اعمال آن از تاریخ صدور رأی ھیأت عومی دیوان نخواھد بود چرا که قبل از ابطال آیین نامه نیز شعب دیوان حکم بر ورود صادر می نمودند و توجھاً به اینکه به مستنبط از ماده ۶۵ قانون مدیریت خدمات کشوری رتبه از اقدام مستمر بوده و ضرورت دارد ً به مواد که رتبه در حق اشعه نیز منظور گردد علیھذا با این اوصاف شکایت شاکی را وارد تشخیص و مستندا ١٠ و ۵٨ و ۶۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ١٣٩٢ حکم بر الزام مشتکی عنھما به اعمال ضرایب ریالی افزایش سالیانه به شرح مصوبه فوق الذکر در حق اشعه از سال ١٣٨۶ تا پایان ١٣٨٧ به موجب قانون حفاظت در برابر اشعه و بعد از ١/١/١٣٨٨ به شرح بند ٣ ماده ۶٨ قانون مدیریت خدمات کشوری و پرداخت مابه التفاوت آن و ھمچنین اعمال رتبه در فرمول محاسباتی حق اشعه به عنوان یکی از بندھای حقوق و پرداخت مابه التفاوت آن صادر و اعلام می دارد رأی صادره ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر در شعب تجدیدنظر دیوان می باشد. در اثر تجدیدنظرخواھی از رأی مذکور شعبه ٨ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب دادنامه شماره ٩٣٠٩٩٧٠٩۵۵٨٠٠۴۴٠ ـ ٢۶/٨/١٣٩٣ با استدلال زیر رأی مذکور را نقض می کند: در رابطه با قسمت اول دادنامه تجدیدنظرخواسته مبنی بر الزام طرف شکایت به اعمال ضرایب ریالی افزایش سالیانه در پرداخت حق اشعه از سال ١٣٨۶ تا ١٣٨٧ براساس قانون حفاظت در برابر اشعه ایراد مؤثر از سوی تجدیدنظرخواه به طوری که اساس رأی معترض عنه را مخدوش نماید ابراز نشده و در رسیدگی به پرونده و صدور رأی اقدام مغایر موازین قانونی که موجبات فسخ رأی بدوی را فراھم آورد مشھود نیست، لذا به استناد ماده ٧١ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ١٣٩٢ ضمن رد تجدیدنظرخواھی، دادنامه تجدیدنظر خواسته در این قسمت تأیید می گردد اما در قسمت دوم اعمال رتبه و بند ٣ ماده ۶٨ قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ١٣٨۶ نظر بر اینکه به موجب ماده ١١٧ ھمان قانون نھادھای عمومی غیر دولتی از جمله سازمان تأمین اجتماعـی از شمول قانون خارج است لذا دادنامه در این قسمت نقض و حکم به رد شکایت شاکی صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.
ھـ : شعبـه ۴ دیـوان عـدالت اداری در رسیـدگـی بـه پـرونـده شمـاره ٩٣٠٩٩٨٠٩٠٠٠١٣٠٠١ با موضوع دادخواست آقای رمضان خواستان به طرفیت مدیریت درمان سازمان تأمین اجتماعی استان مازندران و به خواسته الزام طرف شکایت به محاسبه رتبه در پرداخت حق اشعه و پرداخت مابه التفاوت آن از سال ١٣٨۶ به موجب دادنامه شماره ٩۴٠٩٩٧٠٩٠٠۴٠١۶٣٨ ـ ١٣/٧/١٣٩۴ به شرح زیر رأی صادر کرده است: با بررسی مندرجات اوراق پرونده و مراتب مذکور در گردش کار و با ملاحظه مستندات طرفین شکایت، صرف نظر از اینکه با لازم الاجرا شدن قانون مدیریت خدمات کشوری از تاریخ ١/١/١٣٨٨ به استناد ماده ١٢٧ آن قانون کلیه قوانین و مقررات عام و خاص مغایر از جمله قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب ١٣۶٨ لغو گردیده است. نظر به اینکه بر اساس دادنامه شماره ۶٨ ـ ١۴۶۶ مورخ ١٢/١٢/١٣٨۶ ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری فوق العاده کار با اشعه به استناد بند ۴ ماده ٢٠ قانون حفاظت در برابر اشعه تا پنجاه درصد حقوق و مزایای مستمر مشمول کسور بازنشستگی قابل پرداخت بوده و به استناد ماده ٣٣ و تبصره ھای یک تا چھار آن از آیین نامه استخدامی سازمان تأمین اجتماعی مصوب ١٣٨۶ حقوق و مزایای مستمر می باشد و در پرداخت فوق العاده کار با اشعه قابل احتساب نمی باشد. بنا به مراتب الزام قانون بر اجابت خواسته وجود ندارد شکایت غیر وارد تشخیص و حکم به رد آن صادر و اعلام می شود. رأی صادره به استناد ماده ۶۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری ظرف ٢٠ روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدید نظر خواھی در شعب تجدید نظر دیوان عدالت اداری می باشد. رأی مذکور به علت عدم تجدیدنظرخواھی قطعیت یافت. ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ ٨/۵/١٣٩٨ با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است.
رأی ھیأت عمومی
الف ـ تعارض در آراء محرز است.
ب ـ در بند ۴ ماده ٢٠ قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب ٢٠/١/١٣۶٨ به طور مطلق به پرداخت تا پنجاه درصد «حقوق و مزایا» به عنوان فوق العاده کار با اشعه اشاره شده است و نه «مزایای مستمر» و بر اساس ماده ٣٣ آیین نامه استخدامی سازمان تأمین اجتماعی مصوب ٢٨/١٢/١٣٨۶ رتبه حقوقی یکی از عوامل تشکیل دھنده «حقوق و مزایای» کارکنان سازمان می باشد. گرچه در تبصره ۴ ماده ٣٣ آیین نامه استخدامی سازمان تأمین اجتماعی «رتبه» حقوقی از جمله حقوق و مزایای مستمر محسوب نشده است ولیکن با توجه به قرائن قانونی و رویه عملی سازمان «رتبه» یکی از عوامل اصلی تشکیل دھنـده حقوق است که به طور مستمر پرداخت می شود و مشمول کسور بازنشستگی است و شاھد آن ماده ۴۴ آیین نامه استخدامی سازمان تأمین اجتماعی و بندھای ٢ بخشنامه شماره ٢٠٠٠/١١/۴١۵٨ ـ ٧/١٢/١٣٩١ و بخشنامه شماره ٢٠٠٠/٩٢/١٨٧٢ ـ ٢١/۶/١٣٩٢ سازمان تأمین اجتماعی است که «رتبه» را از فوق العاده ھای مستمر قابل احتساب در پاداش پایان خدمت برشمرده است. معاونت اداری مالی سازمان تأمین اجتماعی نیز به موجب بخشنامه شماره ٢٠۵٣ ـ ٢٣/١٠/١٣٨٨ به مدیریت درمان استانھا اعلام کرده است مبنای محاسبه فوق العاده کار با اشعه از تاریخ ٢٨/١٢/١٣٨۶ مجموع امتیاز شغلی، سرپرستی و رتبه ضرب در ضریب ریالی تعیین و پرداخت می گردد. از طرفی ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری به موجب رأی شماره ١۴۶۶ تا ١۴۶٨ ـ ھیأت ١٣٧٨/٣/١٧ ـ ھـ١٩٩٩۶٩ت/١٨١۶ شماره نامه تصویب، ١٣٩١/۶/٢ ـ ٣٢٩ شماره رأی و ١٣٨۶/١٢/١٢ وزیران و نامه شماره ٢٠٠/١٠/۵۴/٨٢ ـ ٢٨/۶/١٣٨٨ معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمھور را که ملاک پرداخت حق اشعه به جای «حقوق و مزایا»، «حقوق و فوق العاده شغل» تعیین کرده بود ابطال کرده است. بنا بر مراتب آراء صادر شده بر وارد دانستن شکایت به شرح مندرج در گردش کار که بر الزام به اعمال رتبه در فرمول محاسباتی حق اشعه به عنوان یکی از بندھای حقوقی و پرداخت مابه التفاوت آن از سال ١٣٨۶ به بعد صحیح و موافق مقررات است. این رأی به استناد بند ٢ ماده ١٢ و ماده ٨٩ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ١٣٩٢ برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.
رئیس ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدکاظم بھرامی