بالندگی حوزه سلامت نیازمند مشارکت مردم است
رئیس دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: وزارت بهداشت در دولت یازدهم و دوازدهم سیاستی را مبنی بر اجتماعی شدن سلامت آغاز کرد چرا که معتقدیم سلامت باید مردمی و اجتماعی شود و این امر از طریق سازمان های مردم نهاد و مشارکت های مردمی میسر خواهد شد.
مسعود ناصری پور درباره اهمیت اجتماعی شدن سلامت افزود: زمینه این کار در دولت یازدهم با شکل گیری معاونت اجتماعی در وزارت بهداشت آغاز شد و در دولت دوازدهم در دانشگاه های علوم پزشکی نیز معاونت های اجتماعی شکل گرفت. در زیر مجموعه معاونت اجتماعی فعالیت هایی در راستای اجتماعی شدن سلامت تعریف شد.
وی ادامه داد: فقط 25 درصد مسائل و مشکلات موثر بر سلامت مردم به وزارت بهداشت مرتبط است و 75 درصد موارد مرتبط با سلامت به سایر بخش ها و دستگاه ها مرتبط می شود.
ناصری پور گفت: در دوره جدید، وزارت بهداشت تلاش می کند که به آن 75 درصد مسائل سلامت که مربوط به سایر دستگاه ها می شود و می تواند منبع ایجاد بیماری باشد نیز توجه کرده و در واقع ورودی ها را کنترل کند.
وی توضیح داد: برای کار روی این موارد نیازمند زیرساخت هایی هستیم. به طور مثال یکی از این زیرساخت ها، بنیادها و سازمان ها و موسسه های مردم نهاد در حوزه های مختلف هستند. برخی از این موسسه ها در زمینه بیماری های نادر و بیماری های خاص فعالیت می کنند. معاونت اجتماعی وزارت بهداشت تلاش می کند با این سازمان های مردم نهاد ارتباط داشته باشد تا ساختار علمی دانشگاه ها به این موسسه ها انتقال پیدا کند.
ناصری پور بیان کرد: تعامل با سازمان های مردم نهاد یکی سرلوحه کارهای وزارت بهداشت است. بحث خودمراقبتی و بالا بردن آگاهی مردم نیز جزو سیاست های دیگر وزارت بهداشت در راستای اجتماعی شدن سلامت است. سازمان های مردم نهاد می توانند در این زمینه نیز به وزارت بهداشت کمک کنند. به طور مثال یک بیمار هموفیلی باید کاملا درباره شیوه زندگی و محیط زندگی خود آگاهی داشته باشد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی ایران اظهار داشت: همچنین بسیاری از بیماران خاص و نادر به کمک مالی نیاز دارند و منابع مالی وزارت بهداشت ممکن است کافی نباشد. در نتیجه سازمان ها و موسسه های مردم نهاد می توانند در این زمینه نیز به وزارت بهداشت کمک کنند.
وی درباره تسهیلاتی که وزارت بهداشت می تواند در اختیار موسسه ها و سازمان های مردم نهاد بگذارد نیز گفت: در طرف مقابل، وزارت بهداشت و دانشگاه های علوم پزشکی می توانند ساختارهای مورد نیاز این موسسه ها و سازمان های مردم نهاد را تسهیل کنند.
ناصری پور ادامه داد: البته باید توجه کرد که دانشگاه های علوم پزشکی دولتی هستند و باید در چهارچوب قانون رفتار کنند، اما می توان با استفاده از اختیارات وزارت بهداشت و قوانین موجود، مشکلاتی را که در مسیر این سازمان ها وجود دارد، تسهیل کرد تا یک تعامل دوسویه بین وزارت بهداشت و سازمان های مردم نهاد شکل بگیرد.
ناصری پور ادامه داد: برخی از سازمان ها و موسسه های مردم نهاد نیازمند کمک های علمی هستند که دانشگاه های علوم پزشکی می توانند این کمک را در اختیار آنها بگذارند. همچنین در برخی مواقع سازمان های مردم نهاد نیازمند سالن هایی برای برگزاری همایش ها هستند که دانشگاه های علوم پزشکی در این زمینه نیز می توانند همکاری کنند.
ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
