آیا می‌دانید:
حقوق بین الملل چیست؟
حقوق بین الملل قانونی است که روابط بین دولت ها را تنظیم می کند.
حقوق بین الملل چه مزایایی دارد؟
بدون آن، ممکن است هرج و مرج وجود داشته باشد. حقوق بین الملل چارچوبی را بر اساس دولت ها تنظیم می کند
بازیگران اصلی نظام حقوقی بین‌الملل، و مسئولیت‌های حقوقی آنها را در آنها مشخص می‌کند
رفتار با یکدیگر، و در داخل مرزهای دولت، با رفتار آنها با افراد. آن
دامنه شامل حقوق بشر، خلع سلاح، جنایات بین المللی، پناهندگان، مهاجرت،
مشکلات ملیت، رفتار با اسیران، استفاده از زور، و انجام جنگ، از جمله
دیگران. همچنین مشترکات جهانی مانند محیط زیست، توسعه پایدار،
آب های بین المللی، فضای ماورای جو، ارتباطات جهانی و تجارت جهانی
با وجود تضادهای بسیار زیاد در جهان، این واقعاً چگونه می تواند کار کند؟
حقوق بین الملل گاهی به صورت نامرئی و در عین حال موفقیت آمیز عمل می کند. تجارت جهانی و جهانی
اقتصاد به آن بستگی دارد، زیرا فعالیت های مورد نیاز برای انجام تجارت فرامرزی را تنظیم می کند.
مانند معاملات مالی و حمل و نقل کالا. معاهده هایی برای جاده ها، بزرگراه ها وجود دارد،
راه آهن، هوانوردی غیرنظامی، آب و دسترسی به کشتیرانی برای کشورهایی که محصور در خشکی هستند. و
با ظهور نیازهای جدید، چه برای جلوگیری یا مجازات اقدامات تروریستی و چه برای تنظیم تجارت الکترونیک، جدید
معاهدات در حال توسعه است.
آیا حقوق معاهدات بین المللی به حاکمیت یک ملت لطمه می زند؟
برای عضویت در یک معاهده، یک کشور باید از طریق یک اقدام مشخص، تمایل خود را به آن ابراز کند
حقوق و تعهدات قانونی مندرج در معاهده را برعهده بگیرد – باید «رضایت تعهد»
معاهده این کشور می تواند این کار را به طرق مختلف انجام دهد که در شرایط معاهده مربوطه تعریف شده است.
چگونه یک دولت “رضایت خود را برای مقید بودن” ابراز می کند؟
یک دولت می تواند رضایت خود را برای مقید بودن به طرق مختلف، مطابق با بندهای پایانی، ابراز کند
معاهده مربوطه رایج ترین راه ها عبارتند از: امضای قطعی، تصویب، پذیرش،
تصویب، و الحاق.
امضای معاهده یکی از متداول ترین مراحل در فرآیند عضویت در یک معاهده است. ولی
صرف امضای یک معاهده معمولاً یک کشور را عضو نمی‌کند، اگرچه در برخی موارد نامیده می‌شود
امضای قطعی، ممکن است دولت هیچ تعهد قانونی مثبتی را تحت این قانون بر عهده نمی گیرد
معاهده پس از امضا با این حال، دولت قصد خود را برای برداشتن گام هایی برای بیان خود نشان می دهد
موافقت با تعهد به معاهده در تاریخ بعدی. امضا همچنین باعث ایجاد تعهد می شود، در فاصله بین امضا و تصویب، پذیرش یا تأیید، تا با حسن نیت از اعمال خودداری شود
که هدف و هدف معاهده را ناکام می گذارد.
معاهدات چندجانبه حاوی عباراتی است که نشان می‌دهد این معاهده در کجا قرار است به صورت فیزیکی در دسترس باشد
امضا و برای چه مدت زمانی. معاهدات همچنین روش های موجود برای کشورها را تعیین می کنند
برای عضویت در آنها، یعنی نشان دادن رضایت آنها برای التزام – مانند تصویب،
پذیرش، تصویب یا الحاق.
سه عبارت تصویب، پذیرش و تأیید همگی به یک معنا هستند، به ویژه زمانی که
به دنبال “امضا مشروط به …” استفاده می شود. کشورهای عضو ممکن است از یکی از آن کلمات استفاده کنند
اسناد و مدارک آنها، اما در حقوق بین الملل آنها به همین معنا هستند – که دولت آماده است
یکی از طرفین معاهده شود.
معاهدات چندجانبه اغلب مقرر می‌دارند که آنها فقط تا یک تاریخ مشخص «برای امضاء» باز خواهند بود.
پس از آن دیگر امکان امضا وجود نخواهد داشت. هنگامی که یک معاهده برای امضا بسته شد، یک دولت
به طور کلی ممکن است از طریق الحاق به آن تبدیل شود. برخی از معاهدات چند جانبه باز هستند
امضای نامحدود اکثر معاهدات چندجانبه در مورد مسائل حقوق بشر در این دسته قرار می گیرند
به عنوان کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض علیه زنان، 1979; را
میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، 1966; و کنوانسیون بین المللی در مورد
جهت مشاوره حقوقی تلفنی و تنظیم شکوائیه با شماره ۸۸۹۶۸۳۷۲ تماس حاصل نمایید.
