بابت ضرب و جرح عمدی که شاکی پرونده بودم. دادگاه رأی قطعی به دیه داد. رأی دادگاه کیفری اینگونه صادر شده است:
شاکی جهت اثبات ادعای خود به گواهی پزشکی قانونی و یک نفر شاهد استناد نمودند و علاوه بر این متشاکی در خلال اظهاراتش اجمالاً به درگیری اذعان داشتند ولی منکر ضرب شاکی شدند فلهذا دادگاه با عنایت به وجود لوث و به درخواست شاکی قرار اتیان سوگند صادر و شاکی قسم یاد نمودند ضرباتی که در گواهی پزشکی قانونی قید گردیده است توسط ضربات متشاکی به وی وارد شده است فلهذا دادگاه باتوجه به شکایت شاکی و گزارش کلانتری و گواهی پزشکی قانونی و شهادت شاهد واحد و اتیان سوگند از سوی شاکی و دفاع غیرموثر متشاکی بزهکاری مشارالیه را محرز و مسلم تشخیص و استناداً به مواد 709 و 714 از قانون مجازات اسلامی و مواد 374 و 375 و 427 و431 و 433 ازقانون آئین دارسی کیفری حکم به محکومیت متشاکی به دیه را داده است رأی صادره حضوری و قطعی است.
حالا سوالم این است که با توجه به اخذ دیه و مختومه شدن پرونده و اینکه ضارب مرا واقعاً کتک زده بود اگر متشاکی با مدارکی شکایت کند و شهادت شاهد بنده را مثلاً به علت کذب بودن اثبات کند و بعداً نیز با ماده 474 قانون آئین دادرسی کیفری اعاده دارسی کند با توجه به اینکه متشاکی در دادگاه در خلال اظهاراتش اجمالاً به درگیری اذعان کرده ولی منکر ضرب شاکی شده است (متشاکی در دادگاه گفته بود در آن روز شاکی من را کتک زده است و من شاکی را کتک نزده‌ام) و با عنایت به وجود لوث و صدور قرار اتیان سوگند آیا کل رأی صادره دادگاه در دیوان عالی نقض می‌شود یا خیر؟ (حتماً نقض شدن یا نشدن رأی رو بگید)