رای شماره ۲۹۸ هیات عمومی دیوان عدالت اداری

با موضوع: ابطال حکم مقرر در نامه شماره ۲۶۷/۱۹۹۷/ص ـ ۱۳۹۷/۱۰/۱۶ مدیرکل دفتر فنی و اعتراضات مؤدیان مالیات بر ارزش افزوده به شمول مالیات و عوارض ارزش افزوده به خدمات پژوهشی در خارج از پارک های علم و فناوری

بسمه تعالی

جناب آقای اکبرپور

رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل محترم روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران

یک نسخه از رأی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۱۴۰۰۰۹۹۷۰۹۰۵۸۱۰۲۹۸ مورخ ۱۴۰۰/۲/۲۸ با موضوع: «ابطال حکم مقرر در نامه شماره ۲۶۷/۱۹۹۷/ص ـ ۱۳۹۷/۱۰/۱۶ مدیرکل دفتر فنی و اعتراضات مؤدیان مالیات بر ارزش افزوده به شمول مالیات و عوارض ارزش افزوده به خدمات پژوهشی در خارج از پارک های علم و فناوری» جهت درج در روزنامه رسمی به پیوست ارسال میگردد.

مدیرکل هیأت عمومی و هیأتهای تخصصی دیوان عدالت اداری ـ مهدی دربین

تاریخ دادنامه: ۱۴۰۰/۲/۲۸ شماره دادنامه: ۲۹۸ شماره پرونده: ۹۸۰۱۸۸۷

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: آقای بهمن زبردست

موضوع شکایت و خواسته: ابطال حکم مقرر در نامه شماره ۲۶۷/۱۹۹۷/ص ـ ۱۳۹۷/۱۰/۱۶ مدیرکل دفتر فنی و اعتراضات مودیان مالیات بر ارزش افزوده به شمول مالیات و عوارض ارزش افزوده به خدمات پژوهشی در خارج از پارکهای علم و فناوری

گردش کار: شاکی به موجب دادخواستی ابطال حکم مقرر در نامه شماره ۲۶۷/۱۹۹۷/ص ـ ۱۳۹۷/۱۰/۱۶ مدیرکل دفتر فنی و اعتراضات مودیان مالیات بر ارزش افزوده به شمول مالیات و عوارض ارزش افزوده به خدمات پژوهشی در خارج از پارکهای علم و فناوری را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:

” در پاراگراف دوم نامه مورد شکایت آمده است: «مستفاد از قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری و صنعتی عرضه کالاها و ارائه خدمات توسط واحدهای پژوهشی و فناوری و مهندسی مستقر در پارکهای علم و فناوری در صورت داشتن مجوز و برخورداری از شرایط مقرر در آن صرفًا در محدوده پارکها از پرداخت مالیات و عوارض ارزش افزوده معاف است. کلیه مبادلات و نقل و انتقال کالا و خدمات به خارج از محدوه پارکها و همچنین تحصیل کالا یا خدمات از خارج محدوده پارکها توسط واحدهای مستقر در پارکهای مذکور مشمول مالیات و عوارض این قانون خواهد بود.» در حالی که کاملاً برعکس بدیهی است که معافیتهای قوانین خاص مانند قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری و صنعتی نافی معافیتهای مقرر در ماده ۱۲ قانون مالیات بر ارزش افزوده نیست و اگر وفق آیین نامه بند ۱۴ ماده ۱۲ قانون مالیات بر ارزش افزوده ارائه خدمات پژوهشی (تحقیقاتی و فناوری) به طور مطلق و در سراسر ایران معاف شده وقوع شرکت ارائه کننده این خدمات در پارکهای علم و فناوری و برخورداری آن از معافیت مقرر در قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری و صنعتی، نافی معافیت کلی ارائه خدمات پژوهشی از مالیات و عوارض بر ارزش افزوده نخواهد بود. لذا با توجه به مغایرت حکم به شمول مالیات و عوارض ارزش افزوده به خدمات پژوهشی ارائه شده در خارج از پارکهای علم و فناوری توسط واحدهای مستقر در این پارکها با بند ۱۴ ماده ۱۲ قانون مالیات بر ارزش افزوده و آیین نامه آن درخواست ابطال حکم خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات را دارم.”

متن مقرره مورد شکایت به شرح زیر است:

” بازگشت به نامه شماره ۰۱/ب۲۱۹۳/۱۰ـ ۱۳۹۷/۱۰/۱۲ به آگاهی میرساند: وفق مقررات ماده ۹ قانون حمایت از شرکتها و فناوری در جهت انجام مأموریتهای محوله از مزایای قانونی مناطق آزاد در خصوص روابط کار معافیتهای مالیاتی و عوارض مؤسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوری ها و اختراعات واحدهای پژوهشی و فناوری و مهندسی مستقر در پارکهای علم و سرمایه گذاری خارجی و مبادلات مالی بین المللی برخوردار میگردند. مستفاد از قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری، صنعتی عرضه کالاها و ارائه خدمات توسط واحدهای پژوهشی فناوری و مهندسی مستقر در پارکهای علم و فناوری در صورت داشتن مجوز و برخورداری از شرایط مقرر در آن صرفًا در محدوده پارکها از پرداخت مالیات و عوارض ارزش افزوده معاف میباشد بدیهی است کلیه مبادلات و نقل و انتقال کالا و خدمات اعم از عرضه کالا و ارائه خدمات به خارج از محدوده پارکها و همچنین تحصیل کالا یا خدمات خارج از محدوده پارکها توسط واحدهای مستقر در پارکهای مذکور مشمول مالیات و عوارض این قانون خواهد بود. خاطر نشان میسازد به استناد تصویب نامه شماره ۱۶۵۳۰۴/ت۵۲۲۳۴هـ ـ ۱۳۹۴/۱۲/۱۶ هیأت وزیران در خصوص اصلاح ماده ۲ مقررات اجرایی ماده ۹ قانون صدراالشاره واحدهای پژوهشی و فناوری و مهندسی مستقر در پارکهای علم و فناوری و شهرک های فناوری نسبت به فعالیت مذکور از تاریخ صدور مجوز توسط مدیریت پارک و نیز کارکنان شاغل در واحدهای یاد شده از معافیت موضوع ماده ۱۳ قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال ۱۳۷۲ و اصلاحات بعدی آن برخوردار خواهند بود. تشخیص فعالیت مرتبط با مأموریتهای واحدهای یاد شده و کارکنان شاغل در واحدهای مزبور برای اجرای ماده ۹ قانون مدیریت پارک علم و فناوری میباشد که این موضوع به موجب بخشنامه شماره ۹۵/۴/۲۰۰ ـ ۱۳۹۵/۱/۲۲ عنوان ادارات کل امور مالیاتی ابلاغ گردیده است. ـ مدیرکل دفتر فنی و اعتراضات مؤدیان”

در پاسخ به شکایت مذکور، مدیرکل دفتر حقوقی سازمان امور مالیاتی کشور به موجب لایحه شماره ۲۱۲/۲۶۰۱۳/د ـ ۱۳۹۸/۶/۲ به طور خلاصه توضیح داده است که:

” ۱ـ نامه مورد شکایت در پاسخ به نامه مؤسسه میزان گستر شریف تهیه و برای این مؤسسه ارسال شده و مفاد آن متضمن وضع مقررات مستقل نیست. ۲ـ مطابق ماده۴۷ قانون برنامه چهارم توسعه به منظور ایجاد توسعه شرکتهای دانش بنیان و تقویت همکاریهای بین المللی اجازه داده میشود واحدهای پژوهشی و فناوری و مهندسی مستقر در پارکهای علم و فناوری جهت انجام مأموریتهای محوله از مزایای قانونی مناطق آزاد در خصوص روابط کار، معافیتهای مالیاتی و عوارض سرمایه گذاری خارجی و مبادلات مالی بین المللی برخوردار گردند. ماده ۲ آیین نامه اجرایی واحدهای فناوری که در پارک به فعالیت اشتغال دارند نسبت به فعالیتهای ۱۳۷۲ برخوردار خواهند شد. مطابق ماده ۱۳ قانون مذکور این معافیت ۱۵ سال است که بر اساس اصلاحیه مصوب ۱۳۸۸/۶/۳ مجلس مذکور از تاریخ صدور مجوز توسط مدیریت پارک از معافیت موضوع ماده ۱۳ قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی مصوب سال شورای اسلامی به ۲۰ سال افزایش یافته است. ۳ـ ماده ۲۸ آیین نامه اجرایی قانون حمایت از شرکتها و مؤسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوریها و اختراعات مصوب سال ۹۱ و دیگر مقررات مورد اشاره صرفًا فعالیتهای واحدهای پژوهشی، فناوری و مهندسی مستقر در پارک مشمول معافیتهای مذکوراند. ۴ـ بند ۱۴ ماده ۱۲ قانون مالیات بر ارزش افزوده در مورد معافیت از مالیات بر ارزش افزوده، انواع خدمات پژوهشی و آموزشی مشمول را طبق آیین نامه مصوب دانسته و به موجب ماده ۱ آیین نامه مصوب سال ۱۳۸۷ ارائه خدمات مراکز مقرر که دارای مجوز از مراجع ذیصلاح قانونی باشند و انجمن های علمی که وزارتخانه های علوم تحقیقات و فناوری و بهداشت درمان و آموزش پزشکی مجوز دریافت کرده باشند مشمول معافیت ماده ۱۲ قانون مالیات بر ارزش افزوده بوده و مطابق تبصره همین ماده خدمات غیرمرتبط با خدمات آموزشی و پژوهشی و سایر فعالیتهای خارج از مجوز واحدهای یاد شده مشمول پرداخت مالیات و عوارض اند، با عنایت به مفاد نامه صدرالذکر دفتر فنی و اعتراضات مودیان مالیات بر ارزش افزوده که برای پاسخ گویی به استعلام موسسه میزان گستران شریف صرفًا به بازگو کردن مقررات اجرایی پرداخته و خود وضع مقررات نکرده است و توضیحات پیش گفته، تقاضای رسیدگی و رد شکایت شاکی را دارد. “

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ ۱۴۰۰/۲/۲۸ با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است.

رأی هیأت عمومی

به موجب بند ۱۴ ماده ۱۲ قانون مالیات بر ارزش افزوده، عرضه و ارائه انواع خدمات پژوهشی و آموزشی که طبق آیین نامه ای که با پیشنهاد مشترک وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری، امور اقتصادی و دارایی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، آموزش و پرورش و تعاون، کار و رفاه اجتماعی ظرف مدت شش ماه ازتاریخ تصویب این قانون به تصویب هیأت وزیران میرسد، به نحو اطلاق از پرداخت مالیات معاف است و حکم مقرر در نامه شماره ۲۶۷/۱۹۹۷/ص ـ ۱۳۹۷/۱۰/۱۶ مدیرکل دفتر فنی و اعتراضات مؤدیان مالیات بر ارزش افزوده از جهت محدود نمودن این معافیت مالیاتی به واحدهای پژوهشی، فناوری و مهندسی مستقر در پارکهای علم و فناوری خلاف قانون و خارج از حدود اختیار بوده و مستند به بند ۱ ماده ۱۲ و ماده ۸۸ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ ابطال میشود.

رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمد مصدق