رای شماره۲۳۲۰ هیات عمومی دیوان عدالت اداری
با موضوع: شیوه نامه رده بندی آثار سینمایی مصوب ۱۳۹۸/۶/۲ رئیس سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری که در فصل چهارم آن مجازاتهایی نیز برای متخلفین از شیوه نامه مذکور تعیین شده، به لحاظ خارج از حدود اختیار مقام وضع کننده ابطال شد
بسمه تعالی
جناب آقای اکبرپور
رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل محترم روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران
یک نسخه از رأی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۱۴۰۰۰۹۹۷۰۹۰۵۸۱۲۳۲۰ مورخ ۱۴۰۰/۸/۱۱ با موضوع: «شیوه نامه رده بندی آثار سینمایی مصوب ۱۳۹۸/۶/۲ رئیس سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری که در فصل چهارم آن مجازاتهایی نیز برای متخلفین از شیوه نامه مذکور تعیین شده، به لحاظ خارج از حدود اختیار مقام وضع کننده ابطال شد.» جهت درج در روزنامه رسمی به پیوست ارسال میگردد.
مدیرکل هیأت عمومی و هیأتهای تخصصی دیوان عدالت اداری ـ یدالله اسمعیلی فرد
تاریخ دادنامه: ۱۴۰۰/۸/۱۱ شماره دادنامه: ۲۳۲۰ شماره پرونده: ۰۰۰۰۳۵۱
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: خانم مولود دولو
موضوع شکایت و خواسته: ابطال شیوه نامه رده بندی آثار سینمایی مصوب شهریور ۱۳۹۸/۶/۲ رئیس سازمان امور سینمایی و امور سمعی و بصری
گردش کار: شاکی به موجب دادخواستی ابطال شیوه نامه رده بندی آثار سینمایی مصوب شهریور ۱۳۹۸/۶/۲ رئیس سازمان امور سینمایی و امور سمعی و بصری را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته به طور خلاصه اعلام کرده است که:
” ۱ـ به موجب ماده ۳ آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم و اسلاید ویدیو و صدور پروانه نمایش آنها موضوع مصوبه شماره ۶۰۵۶۶ـ ۱۳۶۱/۱۲/۹ هیأت وزیران موارد ممنوعیت نمایش یا عرضه و فروش فیلمها را بیان نموده است. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی براساس بندهای ۱۱ و ۱۳ ماده ۳ آیین نامه مذکور اقدام به صدور شیوه نامه معترض عنه نموده است.
۲ـ در ماده ۳ آیین نامه مذکور عبارت «نمایش هرگونه فیلم …» بیان گردیده در حالی که شیوه نامه معترض عنه مفاد مـاده ۳ آیین نامه مذکور را نسبت به آثـار سینمایی منحصر نموده و تخصیص زده در حالی که واضـع آن چنین صلاحیتی نداشته و از طرفی رییس سازمان سینمایی اساسا صلاحیت مقرره گذاری در این زمینه را ندارد و امر تخصیص نمایش آثار سینمایی برای رده های سنی مختلف در صلاحیت هیأت وزیران و یا شورای عالی انقلاب فرهنگی میباشد. بر فرض صلاحیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این زمینه براساس اصول ۸۵ و ۱۳۸ قانون اساسی این امر در صلاحیت وزیر است نه رییس سازمان سینمایی. همچنین در فراز پایانی شیوه نامه معترض عنه مجازاتهایی برای متخلفین تعیین گردیده که وضع قاعده در این خصوص نیز در صلاحیت مجلس شورای اسلامی است زیرا به موجب اصل ۳۸ قانون اساسی تعیین مجازات در صلاحیت مقنن است.
۳ـ پیشگیری از هرگونه آسیب به مخاطبان براساس موازین تربیتی و اخلاقی میبایست از ابتدا و در هیات های بازبینی و بررسی فیلمها و شورای صدور پروانه صورت بگیرد تا نیازی به رده بندی سنی آثار سینمایی نباشد. همچنین مبنای رده بندی سنی در شیوه نامه معترض عنه مشخص نمیباشد.
۴ـ به موجب ماده ۲ شیوه نامه معترض عنه اقدام به تاسیس هیأت رده بندی سنی گردیده که این امر علاوه بر اتلاف هزینه و وقت موجب ایجاد نهادی موازی با سایر هیاتها و نهادهای تاسیس شده در امور نظارت و بازبینی است و تاسیس چنین نهادی نیز در صلاحیت هیأت وزیران است.
۵ ـ به موجب تبصره ۳ ماده ۳ شیوه نامه معترض عنه رده بندی سنی فیلم های غیرسینمایی نیز در صورت نیاز و به تشخیص معاونت ارزشیابی به هیات مذکور ارجاع میگردد که این امر برای سازمان صدا و سیما نیز ایجاد تکلیف نموده و این سازمان نیز میبایست برای کلیه آثار خود تأییدیه هیأت مذکور را دریافت نماید در حالی که به موجب ماده ۱۰ آیین نامه بررسی فیلمنامه و صدور پروانه فیلمسازی سازمان صدا و سیما فیلمهای ویژه پخش از سیمای جمهوری اسلامی از مفاد آیین نامه مذکور مستثنی میباشند و بدین جهت به طریق اولی میبایست از نظارت هیأت موضوع ماده۲ شیوه نامه معترض عنه نیز مستثنی باشند، بنابراین ایجاد چنین تکلیفی نیز خارج از حدود صلاحیت آن سازمان میباشد.” متن مقرره مورد اعتراض به شرح زیر است:
” شیوه نامه رده بندی سنی آثار سینمایی
مقدمه:
پیشگیری از هرگونه آسیب به کودکان، نوجوانان و جوانان بر اساس موازین تربیتی، اخلاقی و باورهای اجتماعی، به عنوان رورت سنت تصویر شناخته میشود، اهمیت این موضوع بدان خاطر است که گاه نمایش رفتار و گفتار شخصیت های منفی و یا رخدادهایی که متضمن خشونت، ترس و مضامین مشابه هستند، برای برخی گروه های سنی نامناسب است و از این رو اطلاع رسانی، طبقه بندی آثار و توصیه های آگاهی بخش با انواع روش ها ضروری به شمار میرود. نظام رده بندی سنی فیلمها، معیار مناسبی برای خوب یا بد بودن محتوای آثار نبوده و صرفًا هدایتگر مخاطبان در تشخیص مطابقت آثار با موازین تربیتی و روحی روانی میباشد به همین منظور شیوه نامه رده بندی سنی آثار سینمایی به استناد بندهای ۱۱ و ۱۳ آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم، اسلاید و ویدیو و صدور پروانه نمایش آنها با اصلاحات انجام شده مصوب ۱۳۸۲ هیأت وزیران به شرح زیر ابلاغ میشود.
فصل اول: اهداف:
ماده ۱ـ اهداف مورد نظر در اجرای این شیوه نامه عبارتند از:
۱ـ ارزیابی تمامیت فیلم با معیارهای فرهنگی، عرفی و مذهبی جامعه با هدف بدآموز نبودن آثار برای تمامی گروه های سنی.
۲ـ هدایت گروه های سنی ناتوان از درک نادرستی فعالیت های ضدقوانین و هنجارهای عمومی جامعه.
۳ـ پرهیز از نمایش تبعیض قومی، نژادی، جنسیتی و مذهبی، معلولیتهای ذهنی، جسمی و جنسی و نیز پیشگیری از نمایش حرکات و الفاظ رکیک و نامناسب برای کودکان و نوجوانان.
۴ـ حمایت از گروه های سنی در معرض خطر در برابر نمایش خشونت افسار گسیخته، خونریزی، رفتارهای هیجانی و مجرمانه مانند استفاده از اسلحه گرم یا سرد، خودکشی، خودآزاری.
۵ ـ جلوگیری از تاثیرگذاری مثبت نمایش مصرف مشروبات الکلی، سیگار و مواد مخدر با تأکید بر پرهیز از آموزش تولید این گونه مواد.
فصل دوم: رده بندی سنی:
ماده۲ـ بر اساس ماده ۱ این شیوه نامه و با توجه به تاثیر پیام های مستقیم و غیرمستقیم فیلم ها و فضای کلی آنها بر گروه های سنی مختلف، رده بندی سنی به تشخیص هیأتی مرکب از ۲۰ شخصیت آشنا با فیلم و سینما در حوزه های فرهنگی، آموزشی، تربیتی، رواشناسی، جامعه شناسی و رسانه صورت میگیرد. اعضای این هیأت با حکم رئیس سازمان امور سینمایی و سمعی بصری برای مدت یک سال منصوب میشوند و انتخاب مجدد آنها بلامانع است.
ماده۳ـ رده بندی سنی فیلمها به شرح زیر است وحسب مورد، جملات مقابل هر گروه به طور کامل در متن پروانه نمایش و اقلام تبلیغاتی درج میشود.
۱ـ گروه ۹+ :تماشای این فیلم برای کودکان زیر ۹ سال توصیه نمیشود.
۲ـ گروه ۱۲+ :تماشای این فیلم برای افراد زیر ۱۲ سال توصیه نمیشود.
۳ـ گروه ۱۵+ :تماشای این فیلم برای افراد زیر ۱۵ سال توصیه نمیشود.
تبصره۱ـ هیأت رده بندی سنی، آثاری را که هیأت پروانه نمایش با معاون ارزشیابی و نظارت ارجاع میدهد، بازبینی کرده و براساس موارد مطروحه در ماده ۱ ،دلایل انتخاب گروه سنی را با ذکر مصادیق در صورت جلسات خود درج و در پاسخ به درخواست های احتمالی صاحبان آثار و یا به تشخیص خود، برای اطلاع عمومی منتشر میکند.
تبصره۲ـ فیلمهایی که مصادیق اعلام شده هیأت رده بندی سنی از آنها حذف شود، از شمول رده بندی خارج میشوند.
تبصره۳ـ رده بندی سنی فیلمهای غیرسینمایی (تله فیلم، سریال، مستند، ترکیبی و…) در صورت نیاز و به تشخیص معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان امور سینمایی، توسط هیأت بازبینی این فیلمها صورت میگیرد یا به هیأت رده بندی موضوع این شیوه نامه ارجاع میشود.
ماده ۴ـ معاونت ارزشیابی و نظارت بر اساس این شیوه نامه و در چارچوب مصوبات هیأت اکران نسبت به کاهش ظرفیت نمایشی فیلم های مشمول رده بندی سنی اقدام میکند.
فصل سوم: ضوابط و مقررات اجرایی:
ماده۵ ـ دفاتر پخش فیلم، سالن های نمایش فیلم، مؤسسات ویدیو رسانه، سامانه های برخط نمایش فیلم، سامانه های پیش فروش و فروش اینترنتی بابت سینما و شرکتهای پخش ویدیویی مکلف به اطلاع رسانی رده بندی سنی مندرج در پروانه نمایش فیلمها در تمامی مواد تبلیغی، فضای فیزیکی و مجازی مرتبط با نمایش فیلم میباشند.
ماده۶ ـ اطلاع رسانی رده بندی هر فیلم در مکانهای نمایش فیلم باید قبل از رسیدن مخاطبان به گیشه فروش بلیت یا در محل گیشه فروش نصب گردیده و قابل رویت باشد.
تبصره ـ در فروش اینترنتی بلیت و یا تماشای برخط فیلمها، مخاطب باید قبل از پرداخت وجه یا تماشای فیلم از رده سنی فیلم آگاه شده باشد.
ماده۷ـ هشدار مربوط به رده بندی سنی در فیلم باید قبل از شروع فیلم در سالن های سینما و همچنین قبل از نمایش در سایر بسترهای پخش، درج شود و سینماها، دفاتر پخش سینمایی، ویدیویی، مؤسسات ویدیو رسانه و سامانه های برخط نمایش فیلم، مسئول اجرای آن هستند.
ماده۸ ـ حداقل یک شانزدهم مساحت هر یک از مواد تبلیغاتی مانند عکس، پوستر، پلاکارد، سردر، بیلبورد، استند، مکانهای تبلیغاتی و تلویزیون شهری، فضای مجازی، جلد نسخه ویدیویی، بلیت (اعم از چاپی و الکترونیکی) و سایر موارد تبلغاتی باید به درج عبارت هشداری رده بندی سنی، مندرج در پروانه نمایش به شکلی واضح و قابل رویت اختصاص یابد.
فصل چهارم: تخلفات ومجازاتها:
ماده۹ـ معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان امور سینمایی و سمعی بصری در چارچوب مقررات انضباطی آیین نامه های تاسیس و نظارت بر دفاتر و مؤسسات پخش فیلم، مؤسسات ویدیو رسانه، مراکز عرضه بر خط ویدیویی، احداث سالن های نمایش فیلم و طرز کار آنها و نیز مقررات مربوط به سامانه های فروش اینترنتی بلیت، مجازات هایی را به شرح زیر برای هر یک از متخلفان اعمال میکنند:
تبصره ـ تمامی مجازات های مندرج در این شیوه نامه با تصویب شورای اکران و تأیید رئیس سازمان امور سینمایی و سمعی بصری اجرا میشود.
ماده۱۰ـ در صورت بروز تخلف از سوی دارندگان مجوز پخش فیلم، ضمن ابلاغ کتبی و درج در پروانه مدیران آن دفاتر، ضروری است متخلفان در اسرع وقت، اقدامات مورد انتظار و جبرانی را انجام دهند تا امکان ادامه نمایش فیلم فراهم شود. در صورت تکرار تخلف در مرتبه دوم از صدور پروانه نمایش فیلم بعدی آنها تا ۲ ماه جلوگیری خواهد شد و در صورت تکرار تخلف برای سومین مرتبه، پروانه فعالیت دفاتر مورد نظر به مدت ۶ ماه تا ۱ سال تعلیق میشود.
ماده ۱۱ـ در صورت بروز تخلف از سوی دارندگان مجوز پخش ویدیویی، در مرتبه اول تذکر کتبی و جمع آوری نسخه های فیلم از بازار و تامین و انجام اقدامات مورد انتظار برای بازپخش محصول و در صورت تکرار تخلف، پروانه فعالیت این شرکتها تا ۳ماه و در مرتبه سوم پروانه فعالیت آنها از ۶ ماه تا ۱ سال تعلیق خواهد شد.
ماده۱۲ـ در صورت سهل انگاری مدیر سینما در قبال اطلاع رسانی صحیح و کامل رده بندی سنی اعلامی در پروانه نمایش ضمن تذکر به وی برای انجام اقدامات مورد انتظار در اسرع وقت، در صورت تکرار تخلف، کار فعالیت مـدیر خاطی سینما به مـدت ۳ ماه به حال تعلیق در می آید و درصورت تکرار تخلف در مرتبه سوم، ضمن ابطال کارت مدیریت وی، حواله اکران فیلم جدید برای سینما به مدت ۳ ماه صادر نخواهد شد و طی این مدت درجه کیفی سینما نیز به مدت ۳ ماه یک درجه تنزل مییابد.
ماده ۱۳ـ سامانه های برخط نمایش فیلم و مؤسسات ویدیو رسانه در صورت تخلف در مرتبه اول ضمن انجام فوری اقدامات جبرانی، تذکر کتبی دریافت میکنند و در صورت تکرار تخلف، پروانه فعالیت آنها به مدت ۳ ماه و در صورت تکرار برای مرتبه سوم به مدت ۶ ماه به حال تعلیق درخواهد آمد.
ماده ۱۴ـ سامانه های پیش فروش و فروش برخط بلیت سینماها، در صورت تخلف ضمن دریافت تذکر و تامین سریع اقدامات مورد انتظار، در صورت تکرار تخلف از ۱ تا ۳ماه حق فروش بلیت را نخواهند داشت.
ماده ۱۵ـ نظارت بر حسن اجرای شیوه نامه رده بندی سنی فیلم های سینمایی به عهده معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان امور سینمایی و سمعی بصری است.
ماده ۱۶ـ این شیوه نامه در یک مقدمه، ۱۶ ماده و ۵ تبصره در تاریخ ۱۳۹۸/۶/۲ به تأیید رئیس سازمان سینمایی و امور سمعی بصری رسیده است و از تاریخ مذکور جایگزین دستورالعمل مصوب ۱۳۹۸/۲/۱۰ میشود.”
در پاسخ به شکایت مذکور، معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان امور سینمایی و سمعی بصری وزارت فرهنگی و ارشاد اسلامی به موجب لایحه شماره ۱۴۰۰/۱۲۸۶۹۰ـ ۱۴۰۰/۳/۱۱ به طور خلاصه توضیح داده است که:
” ۱ـ ادعای شاکی مبنی بر مغایرت شیوه نامه معترض عنه با قوانین و مقررات و خارج بودن تصویب شیوه نامه معترض عنه از حدود اختیارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادعایی واهی و بی اساس میباشد.
۲ـ صدور شیوه نامه معترض عنه از سوی بالاترین مقام سازمان متبوع و در جهت اجرای صحیح بندهای ۱۱ و ۱۳ آیین نامه نظارت بـر نمایش فیلم و اسلاید و ویدئو و صـدور پروانه نمایش آنها مصـوب ۱۳۸۲ هیأت وزیران صادر گردیده و برخلاف استنباط شاکی مخاطب آن ادارات کل و مجموعه ذیربط در سازمان تحت امر میباشند. از طرفی ضابطه آمرانه ای مبنی بر اینکه در نگارش شیوه نامه از عبارت ماده استفاده نشود یا حتما از عبارت بند استفاده شود وجود ندارد. همچنین شیوه نامه موصوف هرگز موجد حق و تکلیفی بر اشخاص بیرون از اداره نبوده و صرفا نحوه اجرای تکالیفی که سابقا به موجب مقررات مربوطه ایجاد شده را تبیین مینماید.
۳ـ عبارت «نمایش هرگونه فیلم …» در ماده ۳ آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم و اسالید و ویدئو و صدور پروانه نمایش آنها مصوب ۱۳۸۲ هیأت وزیران و تمامی مفاد آن شامل عموم مخاطبین اعم از کودک و نوجوان و بزرگسال و با هر وضعیت و شخصیت و سنی و … بوده و از مواردی است که همواره در تمامی آثار دیداری و شنیداری دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مرعی میباشد. و در این بین مخاطبینی وجود دارند که نیازمند توجه و حمایت و اعمال سختگیری بیشتری نسبت به آنها در نمایش آثار لازم میباشد. و با عنایت به وقوف بالاترین مقام مجری آیین نامه موصوف (رییس سازمان سینمایی) بر اهمیت و لزوم توجه ویژه به قشر کودک و نوجوان و ارائه تذکرات لازم به واحدهای تحت امر درخصوص اجرای دقیق بندهای ۱۱ و ۱۳ و ۸ آیین نامه مذکور در صلاحیت مقام مذکور قرار دارد. همچنین اصل ۱۳۸ ناظر بر تصویب آیین نامه و صدور بخشنامه از سوی وزرا بوده و تصویب شیوه نامه را شامل نمیگردد.
۴ـ فراز پایانی ماده ۹ شیوه نامه معترض عنه مستند به بندهای ۲۲ و ۲۳ مواد ۲ قانون اهداف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مصوب ۱۳۶۵/۱۲/۱۲ و همچنین ماده ۲ و بندهای ۸ و ۱۱ و ۱۳ ماده ۳ آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم و اسلاید و ویدئو و صدور پروانه نمایش آنها مصوب ۱۳۸۲ هیأت وزیران تدوین و تصویب شده است. همچنین مجازاتهای متناسب تخلفات در عرصه فرهنگی در جلسه ۱۳۷۵/۶/۲۷ شورای مشترک کمیسیون های شورای عالی انقلاب فرهنگی ضوابط و مقررات تاسیس مراکز، مؤسسات، کانون ها و انجمن های فرهنگی و نظارت بر فعالیت آنها تصویب گردید و مصوبات شورای مذکور در حکم قانون میباشد.
۵ ـ مطابق آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم و اسالید و ویدئو و صدور پروانه نمایش آنها مصوب ۱۳۸۲ هیأت وزیران فیلم ها بعد از ساخت ابتدا جهت بررسی و اظهارنظر در مورد نمایش و صدور پروانه نمایش تحویل شورای بازبینی شده و پس از انجام ممیزی های مربوطه و اخذ مجوز نمایش در چهارچوب قوانین و مقررات مربوطه درجه بندی آن به جهت توجه به سلامت اخلاقی و روانی قشر کودک و نوجوان امری ضروری است.
۶ ـ مالک رده بندی سنی براساس قانون مدنی بوده که اشخاص صغیر را به ممیز و غیرممیز تقسیم نموده و سن بلوغ را ۹ سال و ۱۵ سال تمام قمری تعیین نموده است. قوانین و مقررات جزایی نیز اطفال و نوجوانان بزه کار را به رده های زیر ۹ سال، زیر ۱۲ سال و ۱۲ تا ۱۵ سال و ۱۵ تا ۱۸ سال تقسیم نموده است.
۷ـ در ماده ۸ آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم و اسلاید و ویدئو و صدور پروانه نمایش آنها مصوب ۱۳۸۲ هیأت وزیران با توجه به حساسیت و اهمیت تولیدات و محتوای آثار سینمایی به عنوان یک ابزار استراتژیک و تاثیرگذار جهت مقابله با تهاجم فرهنگی دعوت و اخذ نظر مشورتی از کارشناسان متخصص رشته های مختلف مربوط به موضوع فیلم را تجویز نموده است.
۸ ـ آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم و اسلاید و ویدئو و صدور پروانه نمایش آنها مصوب ۱۳۸۲ هیأت وزیران مربوط به تولیدات سینمایی و غیرسینمایی بوده و حقوق و تکالیفی را برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مقرر نموده و هیچ کدام از مواد و مفاد آن افاده تکلیف برای سازمان صدا و سیما را نمینماید. همچنین رده بندی سنی مربوط به مرحله بعد از تولید و مرحله صدور پروانه نمایش میباشد و اشاره به آیین نامه بررسی فیلمنامه و صدور پروانه فیلم سازی موضوعیت ندارد. از طرفی سازمان صدا و سیما در صورت اقدام به ساخت فیلم سینمایی مکلف به دریافت پروانه فیلم سازی و پروانه نمایش از سازمان امور سینمایی و سمعی بصری کشور میباشد و راسا نمیتواند اقدام به ساخت و نمایش فیلم نماید. “
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ ۱۴۰۰/۸/۱۱ با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداریو رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است.
رأی هیأت عمومی
بر اساس اصل ۱۳۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: «علاوه بر مواردی که هیأت وزیران یا وزیری مأمور تدوین آیین نامه های اجرایی قوانین میشود، هیأت وزیران حق دارد برای انجام وظایف اداری و تأمین اجرای قوانین و تنظیم سازمان های اداری به وضع تصویب نامه و آیین نامه بپردازد. هر یک از وزیران نیز در حدود وظایف خویش و مصوبات هیأت وزیران حق وضع آیین نامه و صدور بخشنامه را دارد، ولی مفاد این مقررات نباید با متن و روح قوانین مخالف باشد…» مستفاد از اصل مذکور این است که علاوه بر اختیار مقرر برای وضع آیین نامه های اجرایی قوانین توسط هیأت وزیران یا هر یک از وزیران، صلاحیت ایجاد حقوق و تکالیف برای شهروندان که در قالب وضع آیین نامه های مستقل نیز امکان تحقق دارد، صرفًا توسط هیأت وزیران و هر یک از وزیران و تنها در راستای انجام وظایف اداری، تأمین اجرای قوانین و تنظیم سازمانهای اداری امکان پذیر است و قانونگذار اساسی به دلیل آثار مهم اعمال صلاحیت فوق، ایفای آن را توسط سایر مقامات و مسئولین اداری از جمله معاونین وزیران یا روسای سازمانهای اجرایی مجاز ندانسته است. بنابه مراتب فوق صرف نظر از اینکه رده بندی آثار سینمایی به دلیل لزوم توجه به اقتضائات فرهنگی و اخلاقی حاکم بر جامعه، امری پذیرفته شده و ضروری است، ولی اولاً: با توجه به اینکه ورود مقامات اجرایی و اداری در خصوص قاعده گذاری در رابطه با این موضوع بنا به حکم مقرر در اصل ۱۳۸ قانون اساسی صرفًا اختصاص به هیأت وزیران و هر یک از وزیران دارد و ثانیًا: بر اساس اصول ۳۶ و ۱۶۹ قانون اساسی و ماده ۱۰ قانون مجازات اسالمی مصوب سال ۱۳۹۲ ،تعیین جرایم و مجازاتها باید به موجب قانون و اعمال مجازاتها براساس حکم دادگاه صورت بگیرد، بنابراین تصویب شیوه نامه رده بندی آثار سینمایی مصوب ۱۳۹۸/۶/۲ رئیس سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری که در فصل چهارم آن مجازاتهایی نیز برای متخلفین از شیوه نامه مذکور تعیین شده، خارج از حدود اختیار مقام وضع کننده آن است و لذا شیوه نامه یاد شده مستند به بند ۱ ماده ۱۲ و ماده ۸۸ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ ابطال میشود.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ حکمتعلی مظفری