رأی شماره٣۴٩ ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری

با موضوع: نامه شماره۴٠٢/١٢٢١۴د ـ ١٣٩٣/۶/٣١ مدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی
امور درمان وزارت بھداشت، درمان و آموزش پزشکی که به متخصصین گوش و حلق
و بینی و جراحی سر و گردن و طب کار اجازه نصب و استفاده از تجھیزات شنوایی
سنجی را در مطب داده است به لحاظ مغایرت با قانون و خارج بودن از حدود اختیارات
ابطال می شود

شماره ٩۴/۴٩٧/ھـ ٣ /۵ /١٣٩۶

بسمه تعالی

جناب آقای جاسبی

مدیرعامل محترم روزنامه رسمی جمھوری اسلامی ایران

با سلام

یک نسخه از رأی ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ٣۴٩ مورخ ١٣٩۶/۴/٢٠ با موضوع: «نامه شماره ۴٠٢/١٢٢١۴د
ـ ١٣٩٣/۶/٣١ مدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان وزارت بھداشت، درمان و آموزش پزشکی که به متخصصین گوش و
حلق و بینی و جراحی سر و گردن و طب کار اجازه نصب و استفاده از تجھیزات شنوایی سنجی را در مطب داده است به لحاظ
مغایرت با قانون و خارج بودن از حدود اختیارات ابطال می شود.» جھت درج در روزنامه رسمی به پیوست ارسال می گردد.

مدیرکل ھیأت عمومی و سرپرست ھیأتھای تخصصی دیوان عدالت اداری ـ مھدی دربین

تاریخ دادنامه: ١٣٩۶/۴/٢٠

شماره دادنامه: ٣۴٩

کلاسه پرونده: ۴٩٧/٩۴

مرجع رسیدگی: ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: انجمن شنوایی شناسان ایران و انجمن علمی شنوایی شناسی ایران با وکالت آقای سیدھاشم معصومی و خانم سمیه السادات معصومی

موضوع شکایت و خواسته: ابطال نامه شماره ۴٠٢/١٢٢١۴د ـ ١٣٩٣/۶/٣١ مدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان وزارت
بھداشت، درمان و آموزش پزشکی و نامه شماره ۵٠۵/١۶١٣/د ـ ١٣٩٣/۶/٢٣ دبیر شورای آموزش پزشکی و تخصصی وزارت بھداشت،
درمان و آموزش پزشکی

گردش کار: آقای سیدھاشم معصومی و خانم سمیه سادات معصومی به موجب دادخواست ابطال نامه شماره ۴٠٢/١٢٢١۴د ـ ١٣٩٣/۶/٣١
مدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان وزارت بھداشت، درمان و آموزش پزشکی و نامه شماره ۵٠۵/١۶١٣/د ـ ١٣٩٣/۶/٢٣
دبیر شورای آموزش پزشکی و تخصصی وزارت بھداشت، درمان و آموزش پزشکی را خواستار شده و در جھت تبیین خواسته اعلام
کرده است که:

«شرح شکایت: ریاست محترم دیوان عدالت اداری سلام علیکم

احتراماً به وکالت از موکلین به استحضار می رساند؛

الف: موضوع شکایت: تقاضای بررسی و ابطال دو فقره نامه صادره از: ١ـ اداره کل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان وزارت
بھداشت، درمان و آموزش پزشکی ٢ـ نامه دبیر شورای پزشکی و تخصصی وزارت مذکور که مجوز نصب و استفاده از تجھیزات شنوایی
برای ارزیابی شنوایی در مطب ھای متخصصین گوش و حلق و بینی و جراحی سر و گردن و طب کار بدون حق صادر نموده اند.

ب: شرح شکایت: مرکز سلامت محیط و کار وزارت بھداشت، درمان و آموزش پزشکی ـ معاونت بھداشت طی شماره ۵٩٢٣ ـ٣٣٠۶ ـ
١٣٩٢/۴/٣١ استعلامی از مدیر کل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان به شرح آتی نموده است «برخی از پزشکان دارای مجوز
معاینات سلامت شغل در قالب مطب، متقاضی و استفاده از تجھیزات شنوایی سنجی مانند اتاقک اکوستیک ، دستگاھھای ادیومتری
و … جھت ارزیابی شنوایی در مطب خود می باشند.

خواھشمند است دستور فرمائید این موضوع از نظر قوانین آن معاونت بررسی و نظرات ارشادی به این مرکز اعلام گردد.» جناب آقای
دکتر سید سجاد رضوی مدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان طی شماره ۴٠٢/١٢٢١۴د ـ ١٣٩٣/۶/٣١ در پاسخ به نامه
فوق الذکر با استناد به نامه شماره ۵٠۵/١۶٢٣/د ـ ١٣٩٣/۶/٢٣ صادره از دبیر شورای آموزش پزشکی و تخصصی وزارت مذکور مرقوم
داشته است «با توجه به توان علمی رشته ھای تخصصی گوش و حلق و بینی، جراحی سر و گردن و ھمچنین طب کار، نصب و
استفاده از تجھیزات شنوایی سنجی در مطب متخصصین فوق الذکر به منظور ارزیابی شنوایی سنجی بلامانع است و در این
راستا با ارسال این نامه به استانھا مجوز «نصب و استفاده از تجھیزات شنوایی سنجی جھت ارزیابی شنوایی در مطب پزشکان»
داده می شود نامه شماره ١٣/١٠/١٣٩٣ ـ٨۶٠٠/٩/٢۴

ج: به عرض می رسد: ریاست مرکز سلامت محیط کار در نامه ارسالی به مدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان در راستای
خواسته برخی از پزشکان به شرح نامه مذکور خواستار بررسی و نظرات ارشادی از منظر قوانین مربوطه شده است لیکن متاسفانه،
مـدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی درمان بدون بررسی قوانین و مقررات و آیین نامه ھای موجود و حاکم بر حرفه پزشکی ، صرفاً با
استناد به نامه دبیر شورای پزشکی و تخصصی بلامانع بودن استفاده از نصب و استفاده از تجھیزات شنوایی سنجی در مطب
متخصصین گوش و حلق و بینی، جراحی سر و گردن، طب کار را صادر می فرمایند و این در حالی است که دبیر شورای آموزش
پزشکی تخصصی بدون بررسی قوانین، آیین نامه ھا و مقررات با مطرح کردن این که در برنامه ھای آموزشی کلیه رشته ھای تخصص در
خصوص شرایط مطب و تجھیزات مورد نیاز مطلبی درج نشده است مجوز صادر کرده است که از اختیارات مشارالیه خارج است.

د: با عنایت به آیین نامه تأسیس دفاتر کار ارزیابی شنوایی که بر اساس و مستند به پنج قانون مھم مربوط به حرفه ھای پزشکی تدوین
و ابلاغ گردیده است مستندات قانونی در مقدمه این آیین نامه ذکر شده است. که شرایط، ضوابط، فضای فیزیکی و تجھیزات مورد نیاز،
وظایف و حدود اختیارات تخلفات دفاتر کار ارزیابی شنوایی را احصاء کرده است.

ھـ : در تبصره یک ذیل ِ شق یک ماده پنج این آیین نامه با صراحت و وضوح کامل مقرر داشته است «ارائه خدمات ارزیابی و توانبخشی
شنوایی منحصراً می باید توسط افراد دارای مدارک معتبر شنوایی شناسی مطابق ماده یک ھمین آیین نامه صورت پذیرد و استفاده از
نام اشخاص فاقد صلاحیت یا نرم افزارھای شنوایی شناسی برای خدمات مذکور مجاز نیست» بنابراین مجوز صادره مدیرکل دفتر
نظارت و اعتباربخشی امور درمان مبتنی بر نامه شماره ۵٠۵/١۶٢٢ د ـ ١٣٩٢/۶/٢٣ دبیر شورای آموزش پزشکی و تخصصی دقیقاً با
تبصره مارالذکر در تعارض کامل و خلاف آیین نامه و فاقد وجاھت قانونی است و به نظر می رسد دبیر شورای مذکور در خصوص صدور
این مجوز قانونی اساساً قوانین، آیین نامه و سایر مقررات را بررسی ننموده است. زیرا منطوق تبصره ماده ۵ آیین نامه تأسیس دفاتر کار
ارزیابی شنوایی با صراحت و بدون ھرگونه ابھام از لفظ «منحصراً» استفاده نموده که لفظ مذکور قابل تفسیر، تعبیر و یا تفسیر موسع
نمی باشد. با مرقوم داشتن واژه «منحصراً» در تبصره مرقوم راه بر ھر گونه تفسیر، تعبیر و یا قیاس کاملاً بسته است. ضمن این که
دریافت پروانه شنوایی سنجی مستلزم طی دوره ھای کارشناسی، کارشناسی ارشد و یا دکتری این تخصص است، با صدور چنین
اجازه ھای خلاف مقررات و بی اساس مقدمات بی نظمی در امور پزشکی و بی اعتباری مدارک علمی پزشکی در جامعه رواج خواھد
یافت و مقررات حاکم بر امور پزشکی نیز دچار تزلزل خواھد شد. تجربه سالھای اخیر اثبات کرده است انجام امور و تغییرات بدون
بررسی در نھادھا و سازمانھا جز خسارت مادی و معنوی چیزی به دنبال نداشته است. مثال بسیار روشن این تغییرات انحلال
دادسراھای عمومی و انقلاب و احیای مجدد آن، انحلال سازمان برنامه و بودجه و سپس احیای مجدد آن و دادگاھھای کیفری ١ و ٢
…. می باشد.

و: علاوه بر عمومات دلایل مذکوره فوق در اثبات این که منحصراً افراد دارای مدرک معتبر شنوایی شناسی دارای این صلاحیت خطیر
می باشند ذیلاً چند دلیل دیگر احصاء می گردد.

ز: دلایل مربوط به تأسیس رشته شنوایی شناسی: شنوایی شناسی یکی از رشته ھای علوم توانبخشی است که از قدمت تأسیس
آن در ایران بیش از ۴٢ سال می گذرد. این رشته با ھدف ارائه طیف خدمات شنوایی در زمینه ھای غربالگری، تشخیص و توانبخشی
شنوایی به افراد جامعه، تأسیس شده است. در طول سالھای گذشته، اساتید، متخصصین و مسئولین بسیاری در سمتھا و نقشھای
مختلف، در جھت شکل گیری مقاطع مختلف تحصیلی، تعریف و ایجاد فضای کار برای این رشته در جامعه تخصصی پزشکی و در بین
افراد عادی جامعه، زحمت کشیده اند. این رشته به واسطه تکیه بر ابزار و تجھیزات ارزیابی شنوایی و تعادل، اساساً بر استفاده از
فناوری و تجھیزات، متمرکز و متکی است و ابلاغ حاضر بدون در نظر گرفتن آنچه در تدوین برنامه ھای آموزشی و تربیت دانشجو در این
رشته گنجانده و طی شده است، استقلال و حقوق تعریف شده در آیین نامه و برنامه ھای آموزشی مقاطع مختلف تحصیلی
دانش آموختگان این رشته (شنوایی سنجی) را نادیده گرفته است. در حال حاضر، شنوایی شناسی بیش از ٣٠٠٠ فارغ التحصیل دارد که
تقریباً ٨٠ درصد آنھا را گروه کارشناسی و ٢٠ درصد را مدارج کارشناسی ارشد و دکتری شامل می شوند. شایسته تأمل است در
حالی که برای متخصصین پزشکی من جمله دو تخصص گوش حلق و بینی و طب کار به استناد برنامه آموزشی ایشان، تعدد خدمات
تخصصی پزشکی در حیطه ھای معاینه، تشخیص و جراحی وجود دارد و تضمین کننده کسب درآمد و امرار معاش این متخصصین در حد
مطلوب است، در رشته شنوایی شناسی، حیطه تخصصی مورد انتظار برای فعالیت حرفه ای، محدود به سیستم شنوایی است.

بر این اساس، اگر با بی توجھی مسئولین دخالت سایر رشته ھا در این حرفه باز شود که در حال حاضر چنین امری صورت گرفته است،
کسب درآمد و تأمین معاش اعضای این رشته را که امکان این امر از طریق دیگری برای این گروه میسر نیست، شدیداً با مشکل
مواجه می سازد. این امر در حالی است که ارائه خدمات ارزیابی شنوایی توسط پزشکان، تعرفه بالاتری نسبت به کارشناسان
شنوایی شناسی داشته و ھزینه بالاتری را به مراجعین، تحمیل می کند.

٣ـ از آن جایی که اکثر مراجعین به دفاتر ارزیابی شنوایی از طریق ارجاع متخصصین پزشکی می باشند، در صورت ارائه خدمات ارزیابی
شنوایی توسط پزشکان، نمی توان انتظار ارجاع بیمار به کارشناسان شنوایی شناسی را داشت و عملاً میزان مراجعه به این رشته
بسیار کاھش می یابد.

۴ـ ھمچنان که پزشکان طی سالھا کسب دانش و تجربه بالینی در دوران تحصیل، مھارتھایی را کسب کرده اند که از طریق نامه و
ابلاغیه قابل انتقال به سایر متخصصین نیست، دانش آموختگان شنوایی شناسی نیز در رشته تخصصی خود به ویژه در زمینه کار با
دستگاھھای ارزیابی شنوایی و دریافت و تفسیر نتایج آنھا، مھارت ھایی را اندوخته اند که بر کمیت و کیفیت ارزیابی و ارائه خدمات به
بیماران تأثیر دارد، که غالباً در موارد از این دست، چنین تأثیراتی نادیده انگاشته می شود.

۵ ـ در طی دھه ھای گذشته، رشته ھای علوم پزشکی ھمواره به سمت تخصصی تر شدن پیش رفته اند و به تبع آن رشته ھای
آموزشی یا مقاطع بالاتر تحصیلی تعریف شده و دانشجو پذیرش شده است. ابلاغ فوق علاوه بر این که نوعی عقب گرد به چند دھه
قبل از تأسیس رشته شنوایی شناسی در ایران محسوب می شود ضمن زیر سوال بردن سالھا تلاش متخصصین و مسئولان در
راه اندازی و پذیرش دانشجو در مقاطع مختلف تحصیلی این رشته تضییع حقوق دست اندرکاران، دانش آموختگان و منابع انسانی و
مالی بیت المال را به ھمراه دارد که استدعا می شود به این امر مھم توجه کافی مبذول داشته و با اصدار رأی مقتضی از این
بی نظمی و بر ھم زدن اصل تخصصی بودن موضوعات پیشگیری و ممانعت فرمائید انجمن شنوایی شناسایی به استناد دلایل
موضوعات پیشگیری و ممانعت فرمائید انجمن شنوایی ـ شناسایی به استناد دلایل مراجعین را از جمله وظایف حرفه ای و بالینی
شنوایی شناسان می داند و از آن دیوان درخواست بررسی موارد ذکر شده و ابطال ابلاغیه شماره ۴٠٢/١٢٢١۴ د ـ ١٣٩٣/۶/٣١
مدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان وزارت محترم بھداشت، درمان و آموزش پزشکی را دارد.

انجمن شنوایی شناسایی ھر گونه استفاده از تجھیزات شنوایی برای ارزیابی شنوایی مراجعین را از جمله وظایف حرفه ای و بالینی
شنوایی شناسان می داند. و با توجه به صراحت انحصار ارائه خدمات ارزیابی و توانبخشی شنوایی توسط افراد دارای مدرک معتبر
شنوایی شناسی، احترام به قوانین و مقررات و آیین نامه ھای مصوب مراجع صلاحیت دار و جلوگیری از اعمال خودسرانه و بدون بررسی
قوانین و مقررات و آیین نامه ھا و پیشگیری از ایجاد ناامنی شغلی در تحصیل کرده ھای این رشته، به خصوص دانشجویان جوان که در
حال تحصیل می باشند و جلوگیری از تضییع حق و حقوق بیماران مراجعه کننده از محضر قاضی بررسی کننده دیوان عدالت اداری
استدعای رسیدگی و اصدار حکم بر بطلان دو فقره نامه شماره ۴٠٢/١٢٢١۴ /د ـ ١٣٩٣/۶/٣١ صادره از اداره کل دفتر نظارت و
اعتباربخشی امور درمان و شماره ۵٠۵/١۶٢٣/د ـ ١٣٩٣/۶/٢٣ صادره از دبیر آموزش پزشکی و تخصصی وزارت بھداشت، درمان و
آموزش پزشکی را دارم. »

در پی اخطار رفع نقصی که در اجرای ماده ٨١ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ١٣٩٢ برای شاکی
ارسال شده بود، وی به موجب لایحه ای که به شماره ھـ/٧۴٢ـ ١٣٩۴/۶/١۵ ثبت دفتر اندیکاتور ھیأت عمومی شده اعلام کرده است
که:

« در پی اخطار رفع نقص صادره از آن دفتر موضوع کلاسه پرونده ۴٩٧/٩۴ به شماره پرونده ٩۴٠٩٩٨٠٩٩٠۵٨٠٠٢۴ که در تاریخ
١٣٩۴/۵/٢۶ ابلاغ گردیده. اینجانبان سید ھاشم معصومی و سمیه سادات معصومی وکلای انجمن علمی شنوایی شناسی و انجمن
شنوایی شناسان ایران در این پرونده در پاسخ به سئوالات آن مرجع به عرض می رساند:

سئوال اول: اعلام نمایید مصوبه مورد شکایت مغایر با کدام قانون است با ذکر نام قانون و ماده قانونی مربوط: بخشنامه ابلاغ شده به
شماره نامه ۴٠٢/١٢٢١۴ د ـ ١٣٩٣/۶/٣١ در مغایرت با آیین نامه تأسیس دفاتر کار ارزیابی شنوایی مصوب ١٣٩٢ که از سوی وزیر
بھداشت، درمان و آموزش پزشکی وقت جناب آقای محمد حسن طریقت منفرد ابلاغ گردیده، می باشد.

طبق تبصره ١ شق ١ ماده ۵ این آیین نامه ارائه خدمات ارزیابی و توانبخشی شنوایی منحصراً می باید توسط افراد دارای مدرک معتبر
شنوایی شناسی مطابق ماده ١ ھمین آیین نامه صورت پذیرد. «آیین نامه و ماده قانونی مورد اشاره».

سئوال دوم: در صورتی که مدعی خروج از حدود اختیارات می باشید صریحاً اعلام و حدود اختیارات را تبیین نمائید:

آیین نامه تأسیس دفاتر کار ارزیابی شنوایی که به تدوین وزیر بھداشت، درمان و آموزش پزشکی وقت جناب آقای دکتر محمد حسن
طریقت منفرد در سال ١٣٩٢ ابلاغ گردیده به لحاظ اینکه از مجرای صحیح و قانونی خود صادر شده، لازم الاجراء بوده و می باشد و تنھا
مرجع ابطال این آیین نامه دیوان عدالت اداری بوده و ھمچنین تنھا مرجعی که می تواند آیین نامه ایی مغایر با این آیین نامه صادر کند
ھمانا بالاترین مقام وزارت مربوط می باشد که وزیر وزارت بھداشت، درمان و آموزش پزشکی است.

لیکن در مانحن فیه مدیرکل دفتر نظارت و اعتبار بخشی امور درمانی جناب آقای دکتر سید سجاد رضوی که خود احد از زیر مجموعه
وزارت بھداشت، درمان و آموزش پزشکی است اقدام به صدور بخشنامه ای بر خلاف آیین نامه مذکور نموده که این عمل دقیقاً خارج از
حیطه اختیارات قانونی تعریف شده برای ایشان که صرفاً عنوان مدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان را در زیر مجموعه وزارت
بھداشت دارند می باشد.

توضیح مختصر در خصوص این پرونده:

طی نامه شماره ۵٩٢٣ /٣٠۶ د ـ ١٣٩٣/۴/٣١ رئیس مرکز سلامت و محیط کار از مدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان
درخواست نمودند که به علت تقاضای برخی از پزشکان جھت اخذ مجوز نصب و استفاده از تجھیزات شنوایی سنجی خواھشمند است
نظرات ارشادی به این مرکز اعلام گردد.

مدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان جناب آقای دکتر سید سجاد رضوی از دبیر شورای آموزش پزشکی و تخصصی استعلام
گرفته مبنی بر اینکه آیا در خصوص شرایط مطب و تجھیزات مورد نیاز مطلبی درج نگردیده و استفاده تجھیزات شنوایی برای سایر
رشته ھا امکان پذیر است؟

متأسفانه در پاسخ به این استعلام دبیر شورای آموزش پزشکی و تخصصی طی نامه شماره ۵٠۵/١۶٢٣/د ـ ١٣٩٣/۶/٢٣ به دلیل عدم
تفحص و جستجوی کافی قوانین اعلام می نماید که قانون خاصی جھت شرایط مطب و تجھیزات شنوایی درج نگردیده و بر اساس این
نامه مدیرکل نظارت و اعتباربخشی امور درمان بخشنامه معترض عنه را صادر نموده و طی نامه شماره ٢۴/٩/٨۶٠٠ـ ١٣٩٣/١٠/١٣ این
بخشنامه را به رؤسای شبکه بھداشت و درمان شھرستانھا ابلاغ می نماید. این در حالی است که آیین نامه تأسیس دفاتر کار ارزیابی
شنوایی به طور صریح و روشن ارائه خدمات ارزیابی و توانبخشی را در انحصار افراد دارای مدرک معتبر شنوایی شناسی قرار داده لذا
به علت مغایرت بخشنامه از پیش گفته با آیین نامه فوق الذکر استدعای ابطال این بخشنامه از مرجع را دارد.»

در پاسخ به شکایت مذکور، سرپرست دفتر امور حقوقی وزارت بھداشت، درمان و آموزش پزشکی به موجب لایحه شماره ١٠٧/٣٨١١
ـ ١٣٩۴/١٠/٣٠ توضیح داده است که:

«ریاست محترم ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری

با اھدای سلام

احتراماً، در خصوص پرونده کلاسه ۴٩٧/٩۴ موضوع شکایت انجمن شنوایی شناسان ایران و انجمن علمی شنوایی شناسی ایران
(آقای دکتر خسرو گورابی و خانم دکتر زھرا جعفری) به خواسته ابطال نامه ھای شماره ۴٠٢/١٢٢١۴ـ ١٣٩٣/۶/٣١ دفتر نظارت و
اعتباربخشی امور درمان و ۵٠۵/١۶٢٣د ـ ١٣٩٣/۶/٢٣ دبیرخانه شورای آموزش پزشکی و تخصصی مراتب ذیل به استحضار می رسد:

١ـ شاکیان برابر مفاد دادخواست تقدیمی ادعا نموده اند که دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان این وزارتخانه در نامه شماره
۴٠٢/١٢٢١۴ـ ١٣٩٣/۶/٣١ با استناد به نامه شماره ۵٠۵/١۶٢٣د ـ ١٣٩٣/۶/٢٣ دبیرخانه شورای آموزش پزشکی و تخصصی، نصب و
استفاده از تجھیزات شنوایی سنجی را در مطب متخصصین گوش و حلق و بینی، جراحی سر و گردن و طب کار بلامانع اعلام نموده
است. شاکیان ھمچنین مدعی گردیده اند برابر مفاد آیین نامه تأسیس دفاتر کار ارزیابی شنوایی، صرفاً دارندگان مدرک و پروانه
شنوایی شناسی مجاز به ارائه خدمات ارزیابی شنوایی می باشند، لذا مفاد نامه مذکور برخلاف آیین نامه صادر گردیده و بر این اساس
متقاضی ابطال آن می باشند.

٢ـ در خصوص شکایت مطروحه در ابتدا لازم به ذکر است، در آیین نامه تأسیس دفاتر کار ارزیابی شنوایی صرفاً شرایط تأسیس دفتر کار
ارزیابی شنوایی برای فارغ التحصیلان رشته شنوایی شناسی (ضوابط تأسیس و فضای فیزیکی و تجھیزات مورد نیاز و وظایف و حدود
اختیارات) اعلام شده و در آن ھیچگونه ممنوعیتی جھت فعالیت متخصصین رشته ھای تخصصی گوش و گلو و بینی و طب کار جھت
سنجش شنوایی در مطلب مشاھده نگردید.

٣ـ در تاریخ ١٣٩۴/۴/٣١ مرکز سلامت محیط و کار وزارت متبوع طی استعلامی از دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان (شماره
٣٠۶/۵٩٢٣ (امکان استفاده پزشکان دارای مجوز معاینات سلامت شغلی از تجھیزات شنوایی سنجی در مطب مربوطه را جویا می شود
که در پاسخ اعلام می گردد با توجه به توان علمی رشته ھای تخصصی گوش و حلق و بینی و طب کار نصب و استفاده از تجھیزات
شنوایی سنجی در مطلب تخصصی مذکور بلامانع است. بنابراین ھمان گونه که مشاھده می فرمایید برخلاف ادعای شکات در ضمیمه
دادخواست تقدیمی، نامه شماره ۴٠٢/١٢٢١۴ـ ١٣٩٣/۶/٣١ دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان این وزارتخانه مکاتبه ای عادی بوده
و در پاسخ به استعلام رئیس مرکز سلامت و محیط کار تھیه شده که به ھر حال بخشنامه محسوب نمی گردد. ضمن اینکه در نامه
مذکور صرفاً در خصوص فعالیت متخصصین رشته ھای گوش و حلق و بینی و طب کار در مطب مربوطه اعلام نظر گردیده و مجوزی جھت
تأسیس دفتر کار شنوایی سنجی برای این متخصصین صادر نشده است.

۴ـ اشاره می نماید، مطابق برنامه ھای مصوب آموزشی رشته تخصصی گوش، گلو، بینی و جراحی سر و گردن و رشته تخصصی طب
کار، برنامه ارزیابی شنوایی یکی از دروس مصوب رشته ھای مذکور بوده و بر این اساس متخصصین گوش و حلق و بینی و طب کار قادر
به ارزیابی شنوایی نیز می باشند.

با توجه به اینکه در آیین نامه تأسیس دفتر کار ارزیابی شنوایی منعی برای فعالیت رشته ھای تخصصی گوش و حلق و بینی و طب کار
در زمینه شنوایی سنجی در مطب اعلام نگردیده و در حال حاضر نیز ممنوعیتی جھت تأسیس دفتر کار ارزشیابی شنوایی جھت
فارغ التحصیلان رشته شنوایی شناسی وجود ندارد و این گروه می توانند در چارچوب برنامه آموزشی رشته مربوطه و آیین نامه تأسیس
دفاتر کار فعالیت نمایند، دعوای مطروحه وجاھتی نداشته و رد شکایت مزبور از آن مقام مورد تقاضا می باشد.»

ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ ١٣٩۶/۴/٢٠ با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان
شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است.

رأی ھیأت عمومی

الف ـ با توجه به حدود صلاحیت و وظایف ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری مصرح در ماده ١٢ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان
عدالت اداری مصوب سال ١٣٩٢ ،نظر به اینکه نامه شماره ۵٠۵/١۶٢٣/د ـ ١٣٩٣/۶/٢٣ دبیر شورای آموزش پزشکی و تخصصی متضمن
وضع قاعده آمره نیست، بنابراین قابل رسیدگی و اتخاذ تصمیم در ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری تشخیص نشد.

ب ـ به موجب ماده واحده قانون چگونگی تعیین وظایف و صلاحیت شاغلان حرفه ھای پزشکی و وابسته به آن مقرر شده است
«وظایف و صلاحیت شاغلان حرفه ھای پزشکی و وابسته به آن بر اساس قانون تشکیل وزارت بھداشت، درمان و آموزش پزشکی
و قانون تشکیل سازمان نظام پزشکی و سایر قوانین مربوطه مطابق آیین نامه ھایی خواھد بود که توسط سازمان نظام پزشکی
تھیه و به تصویب وزیر بھداشت، درمان و آموزش پزشکی می رسد.» نظر به اینکه آیین نامه تأسیس دفاتر کار ارزیابی شنوایی
با استناد به قانون یاد شده به تصویب رسیده است و مطابق تبصره ١ ماده ۵ آیین نامه اخیرالذکر، ارائه خدمات ارزیابی و توانبخشی
شنوایی منحصراً می بایست توسط افراد دارای مدرک معتبر شنوایی شناسی صورت پذیرد، بنابراین نامه شماره ۴٠٢/١٢٢١۴د
ـ ١٣٩٣/۶/٣١ مدیرکل دفتر نظارت و اعتباربخشی امور درمان وزارت بھداشت، درمان و آموزش پزشکی که به متخصصین گوش و
حلق و بینی و جراحی سر و گردن و طب کار نیز اجازه نصب و استفاده از تجھیزات شنوایی سنجی را در مطب داده است خلاف
قانون و خارج از حدود اختیارات مرجع وضع تشخیص داده می شود و به استناد بند ١ ماده ١٢ و ماده ٨٨ قانون تشکیلات و آیین
دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ١٣٩٢ ابطال می شود.