پس چرا حیات در تمام این مدت وجود داشته است؟ یک بحث این است که زمین نوعی مکانیسم تثبیت کننده دارد تا دما را برای زندگی مناسب نگه دارد.
جدیدترین پژوهش محققان دانشگاه ماساچوست (ام‌آی‌تی) نشان می‌دهد که سیاره زمین از سازوکاری برخوردار است که می‌تواند در طی هر صد هزار سال تغییرات آب‌و‌هوایی بوجود آمده را اصلاح کند و دمای جهانی را در محدوده ثابت و قابل سکونت نگه دارد.
یک مکانیسم محتمل همان فرسایش در اثر هوا یا «هوازدگی سیلیکات» است. فرآیند آهسته‌ای که طی آن سنگ‌های سیلیکات دچار واکنش‌های شیمیایی می‌شوند و دی اکسید کربن را از جو و رسوبات اقیانوس بیرون می‌کشند و این گاز را در سنگ‌ها به دام می‌اندازند.
مکانیسم هوازدگی سیلیکات می‌تواند دی اکسید کربن و درنتیجه دمای کره زمین را کنترل کند. اما تاکنون هیچ‌گاه شواهد مستقیمی مبنی بر عملکرد مستمر آن وجود نداشته است.
بر اساس یافته‌های جدید که از بررسی تغییرات میانگین دمای جهانی در ۶۶ میلیون سال گذشته به دست آمده نشان می‌دهد که الگوی ثابتی وجود دارد که در آن، نوسانات دمایی زمین در فواصل زمانی صد هزار ساله به تدریج کاهش می‌یابند. مدت زمان این اثر مشابه بازه‌های زمانی است که برای یک دوره کامل هوازدگی سیلیکات پیش‌بینی می‌شود
منبع:یورونیوز
