وکیل آنلاین

رای شماره ١٢٩۴ ھیات عمومی دیوان عدالت اداری

رای شماره ١٢٩۴ ھیات عمومی دیوان عدالت اداری

با موضوع: پرداخت حقوق و مزایا براساس ٣١ روز در ماه ھای سی و یک روزه سال صرفاً در خصوص مشمولین مقررات قانون کار مجری است و قابل تسری به مشمولین دیگر قوانین و مقررات استخدامی نمی باشد

بسمه تعالی

جناب آقای اکبرپور

رئیس ھیأت مدیره و مدیرعامل محترم روزنامه رسمی جمھوری اسلامی ایران

یک نسخه از رأی ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ٩٩٠٩٩٧٠٩٠۵٨١١٢٩۴ مورخ ١٣٩٩/١٠/١٣ با موضوع:

«پرداخت حقوق و مزایا براساس ٣١ روز در ماه ھای سی و یک روزه سال صرفاً در خصوص مشمولین مقررات قانون کار مجری است و قابل تسری به مشمولین دیگر قوانین و مقررات استخدامی نمی باشد.» جھت درج در روزنامه رسمی به پیوست ارسال می گردد.

مدیرکل ھیأت عمومی و ھیأتھای تخصصی دیوان عدالت اداری ـ مھدی دربین

تاریخ دادنامه : ١٣٩٩/١٠/١٣ شماره دادنامه: ١٢٩۴ شماره پرونده : ٩٨٠۴١۶۴

مرجع رسیدگی: ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری

اعلام کننده تعارض : آقای سعید کنعانی

موضوع: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری

گردش کار : در خصوص دادخواست اشخاص به خواسته محاسبه و پرداخت مابه التفاوت کارکرد ٣٠ و ٣١ روز طی شش ماھه نخست سال، شعب دیوان عدالت اداری آراء معارض صادر کرده اند، بدین نحو که شعبه ٢۴ بدوی دیوان عدالت اداری طی دادنامه شماره ٩٢٠٩٩٧٠٩٠٢۴٠٠١٠٧ـ ١٣٩٢/٢/۴ در رسیدگی به دادخواست اشخاص و به خواسته مذکور مستند به تبصره ماده ٣٧ قانون کار مصوب ١٣۶٩ و مستدل به اینکه در ماه ھای سی و یک روزه حقوق و مزایای کارگران بر اساس سی و یک روز محاسبه و پرداخت می گردد و از این لحاظ تفاوتی میان کارگر و کارمند وجود ندارد و کارکرد در سی و یک روز در شش ماھه نخست سال حق مکتسبه کارمندان بوده و عدم محاسبه آن تضییع این حق می باشد حکم به ورود شکایت صادر کرده است. ولی شعبه ٢٨ طی دادنامه شماره ٩١٠٩٩٧٠٩٠٢٨٠۵۴٠٠ ـ ١٣٩١/١٢/٢٧ در رسیدگی به ھمان خواسته مستدل به اینکه دریافت حقوق و مزایا بر مبنای سی روز محاسبه و پرداخت می گردد حکم بـه رد شکایت صادر کرده است. به جھت مـذکور رفع تعارض و صـدور رأی وحـدت رویه از سوی اعلام کننده تعارض درخواست شده است.

گردش کار پرونده ھا و مشروح آراء به قرار زیر است:

الف: شعبه ٢۴ بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ٩١٠٩٩٨٠٩٠٠٠٣٠٢٠٢ با موضوع دادخواست آقای ناصر واعظی به طرفیت بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی ـ معاونت امور مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک و به خواسته پرداخت مابه التفاوت کارکرد ٣٠ و ٣١ روزه از بدو استخدام تا سال ١٣٨٣ به موجب دادنامه شماره ٩٢٠٩٩٧٠٩٠٢۴٠٠١٠٧ـ ١٣٩٢/٢/۴ به شرح زیر رأی صادر کرده است:

در خصوص دادخواست تقدیمی آقای ناصر واعظی مقدم فرزند فیاض به طرفیت بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی معاونت امور مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک به خواسته فوق البیان و دادخواست تقدیمی با توجه به مجموع اوراق و محتویات پرونده و دلایل و مدارک ابرازی و لایحه جوابیه طرف شکایت که به شماره ١٢٢٣ـ ١٣٩١/۶/٢۶ ثبت دفتر اندیکاتور شعبه گردیده است شاکی به طور خلاصه مقرر نموده است که در سال ١٣۶٠ از تاریخ ١٣۶٠/٢/٢۴ شروع به کار و به طور تمام وقت استخدام شده ام و از ھمان سال تا سال ١٣٨٣ کارکرد ٣١ روزه را ٣٠ روز محاسبه و بر ھمین اساس حقوق پرداخت کرده اند ولی از سال ١٣٨٣ نسبت به اصلاح این موضوع طی بخشنامه شماره ٣٠٠/١٨٧٧٧/م/ الف ـ ١٣٨٣/٣/١١ اقدام به پرداخت آن نموده اند طرف شکایت نیز طی لایحه فوق الاشعار در ذیل بند ٣ آن اذعان به بخشنامه مزبور نموده و مقرر داشته است که بر اساس بخشنامه مذکور از تاریخ ١٣٨٣/١/١ اقدام به پردخت بیمه ٣١ روزه در شش ماھه اول ھر سال و نیز اقدام به پرداخت ٣١ روز حقوق و مزایا در ھمان ماھھا را نموده ایم و نظر به اینکه بر خلاف کارکرد کارمندان احکام کارگزینی (ابلاغ ریالی) در دستگاه ھای اجرایی و دولتی و غیردولتی تماماً در ھر سال بر اساس ماھی سی روز تنظیم و به تمامی کارمندان ابلاغ و بر ھمان اساس به میزان ماھی سی روز حقوق و مزایا پرداخت می شود در حالی که تمامی کارمندان حتی کارگران در شش ماھه اول ھر سال سی و یک روز کارکرد دارند و باید بر اساس ھمان تعداد روزھای کارکرد حقوق و مزایا پرداخت نمایند و از طرفی خود دستگاه طرف شکایت نسبت به اشتباه و تضییع حق کارمندان در سال ١٣٨٣ پی برده و لذا بخشنامه فوق الذکر مورخ ١٣٨٣/٣/١١ را صادر و اعلام و آن را از ابتدای سال ١٣٨٣ (١٣٨٣/١/١) تاکنون اجراء می نماید و علاوه بر مراتب فوق به عنوان قرینه و در مقایسه باکارگران در قانون کار نیز که کارگران از حیث ساعات کار در ھفته (۴۴ ساعت در ھفته) (تبصره یک ماده ۵١ قانون کار) و مرخصی استحقاقی سالانه (جمعاً یک ماه در سال) (ماده ۶۴ قانون کار) و… کارمندان ھمانند کارگران بوده که در ھمان قانون کار در تبصره ماده ٣٧ آن آمده است: «در ماه ھای سی و یک روزه مزایا و حقوق باید بر اساس سی و یک روز محاسبه و به کارگر پرداخت شود» و این گونه عملکرد (نپرداختن حقوق و مزایای در شش ماھه اول ھر سال به مدت شش روز) با وصف کارکرد در روز سی و یکم شش ماھه اول ھر سال تضییع حق مکتسبه آنھا محسوب می گردد، علیھذا با عنایت به مراتب فوق و مواد ٧ و ١٣ و ١۴ و تبصره آن از قانون دیوان عدالت اداری شکایت وی را موجه تشخیص و دفاعیات طرف شکایت بلاوجه و غیرموثر ارزیابی حکم به ورود شکایت وفق مقررات قانونی (کسر یک روز بیمه در ھر ماه از شش ماھه اول ھر سال و…) صادر و اعلام و طرف شکایت را ملزم به پرداخت مابه التفاوت کارکرد ٣٠ و ٣١ روز به مدت ٢٣ سال (از ١٣۶٠/٢/٢۴ تا ١٣٨٣/١/١) می نماید، رأی صادره قطعی است.

ب: شعبه٢٨ بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ٨٩٠٩٩٨٠٩٠٠٠٧٢۶٩٣ با موضوع دادخواست آقای حسین حیدرنیا به طرفیت شھرداری بیرجند و به خواسته الزام شھرداری بیرجند بر محاسبه و پرداخت حقوق مازاد بر کارورز در شش ماه اول ھر سال از تاریخ ١٣۵٩ تا ١٣٨٠/٢/١ به موجب دادنامه شماره ٩١٠٩٩٧٠٩٠٢٨٠۵۴٠٠ ـ ١٣٩١/١٢/٢٧ به شرح زیر رأی صادر کرده است:

در خصوص شکایت آقای حسین حیدرنیا به طرفیت شھرداری بیرجند به خواسته فوق الاشعار نظر به محتویات و اوراق پرونده و لایحه دفاعیه شھرداری بیرجند نظر به اینکه ماه سی روز می باشد و دریافت حقوق بر مبنای سی روز محاسبه و پرداخـت می گردد و شاکی ھر ماه حقوقش را دریافـت نموده است، بنابـراین شکایت شاکی غیروارد تشخیص و حکم به رد آن صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.

ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ ١٣٩٩/١٠/١٣ با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است.

رأی ھیأت عمومی

اولاً : با عنایت به اینکه شاکیان در پرونده ھای مطروحه مشمول قوانین و مقررات خاص استخدامی خود از جمله آیین نامه نحوه پرداخت حقوق و مزایای کارکنان بنیاد مستضعفان و انقلاب اسلامی مصوب سال ١٣٧١ یا آیین نامه استخدامی کارکنان شھرداری ھای کشور مصوب سال ١٣٨١ بوده و به استناد ماده ١٨٨ قانون کار مصوب سال ١٣۶٩ از شمول مقررات قانون کار خارج می باشند و ھمچنین خواسته آنھا نیز مشابه بوده و برخی شعب قائل به پرداخت حقوق و مزایا براساس ٣١ روز در ماه ھای سی و یک روزه سال بوده و حکم به ورود شکایت صادر نموده اند و در مقابل برخی شعب دیگر قائل به پرداخت حقوق و مزایا براساس ٣٠ روز در ماه ھای سی و یک روزه سال بوده و حکم به رد شکایت صادر نموده اند، لذا تعارض در آرای صادره محرز می باشد.

ثانیاً: حکم تبصره ماده ٣٧ قانون کار مبنی بر پرداخت حقوق و مزایا براساس سی و یک روز در ماه ھای سی و یک روزه سال صرفاً درخصوص مشمولین مقررات قانون کار مجری بوده و قابل تسری به مشمولین دیگر قوانین و مقررات استخدامی نمی باشد. ھمچنین در دیگر قوانین و مقررات استخدامی مجوزی مبنی بر پرداخت حقوق و مزایا براساس سی و یک روز در ماه ھای سی و یک روزه سال وجود نداشته و مفاد قوانین و مقررات مذکور ظھور در پرداخت حقوق و مزایا به صورت ماھیانه داشته نه براساس تعداد روزھای یک ماه. لازم به ذکر است که محاسبه کارکرد براساس ٣١ روز در ماه ھای سی و یک روزه سال در محاسبات مربوط به حق بیمه سازمان تأمین اجتماعی به جھت عدم محاسبه غیبت در سوابق بیمه ای بوده و این امر منصرف از موضوع پرداخت حقوق و مزایا می باشد. بنا بر مراتب مذکور، دادنامه شماره ٩١٠٩٩٧٠٩٠٢٨٠۵۴٠٠ ـ ١٣٩١/١٢/٢٧ صادر شده از شعبه ٢٨ دیوان عدالت اداری مبنی بر رد شکایت، در این حد به نحو صحیح و موافق با قوانین و مقررات مذکور است. این رأی به استناد بند ٢ ماده ١٢ و ماده ٨٩ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ١٣٩٢ برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.

رئیس ھیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدکاظم بھرامی

پست های مرتبط

افزودن یک دیدگاه

سایت ساز